Mmm! Bananenmuffins

De laatste dagen heb ik veel gebakken. Soms heb ik van die aanvallen en de laatste aanval viel gelukkig samen met m'n verjaardag. Dat betekende dat er dus ook genoeg mensen waren om de bak-aanval op te eten. Dat wil nog wel eens een probleem zijn: dan bak je voor een weeshuis... De oplossing is simpel en maakt populair: uitdelen aan familie, vrienden en buren!

Deze bananenmuffins maak ik regelmatig. Ze zijn gemakkelijk te maken en ze vallen meestal ook wel in de smaak bij kindjes (en de moeders van kindjes, omdat er geen suiker gebruikt wordt).

Je hebt nodig (voor 24 mini-muffins, of circa 10 gewone muffins):

150 gr patentbloem

1,5 theelepel bakpoeder

0,5 theelepel baksoda (ook bekend als: natriumbicarbonaat of zuiveringszout)

0,25 theelepel kaneelpoeder

75 ml zonnebloemolie

4 eetlepels vloeibare honing

50 ml halfvolle melk

2 kleine rijpe bananen, gepeld en gepureerd in de blender (ca. 150 gr gepeld)

(En nee, het klopt: geen eieren - de bananen maken het smeuïg genoeg).

(En voor de bijdehandjes onder jullie: de bovenstaande foto betreft normale muffins op basis van 1,5 x het basisrecept. Dat leverde dus 14 muffins op!).

Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius / gasstand 5.

Zeef de bloem, het bakpoeder, het baksoda en het kaneelpoeder boven een kom.

Roer de olie, de honing en de melk in een aparte kom met een vork door elkaar.

Giet de natte ingrediënten bij de droge. Voeg de gepureerde bananen toe en roer alles voorzichtig tot een mengsel.

Verdeel het mengsel gelijkmatig over de muffinvormpjes en bak de muffins in 8-10 minuten (bij mini-muffins) of 20 minuten (bij normale muffins) gaar tot ze mooi zijn gerezen en stevig aanvoelen.

Eet de muffins warm of laat ze eerst afkoelen op een rek.

Dit recept komt uit "Mmm! Muffins" van Felicity Barnum-Bobb.

Hartige taart met gekarameliseerde ui

Op een avond, een paar weken geleden, heb ik ruim 1,5 uur lang 12 jaargangen Tip Culinair en delicious. zitten doorbladeren. De reden? Het recept voor de hartige taart van rode ui met geitenkaas, een gerecht dat ik een aantal jaar geleden regelmatig maakte. Voor een naderend feestje leek het me een goed plan om dit weer eens op tafel te toveren, maar na al het vergeefse geblader was het humeur onder nulpunt gedaald... Toen bedacht ik dat ik, als laatste redmiddel, wel even kon gaan Google-en. En ja, binnen 2 minuten stond het recept voor m'n neus.... De Tip Culinair uit 2004 heb ik maar niet meer opgezocht. Hieronder staat het Internet-recept, enigszins aangepast aan m'n eigen ervaringen:

1 eetlepel olijfolie

1 kg rode uien, in halve ringen

1 eetlepel bruine basterdsuiker

2 eetlepels rode wijnazijn

zout, peper

7 plakjes bladerdeeg

1 eidooier

125 gr geraspte oude of Parmezaanse kaas

150 gr verkruimelde geitenkaas

2 eetlepels gedroogde marjolein of oregano

Verhit de olijfolie in een koekenpan, voeg de uien toe en bak zachtjes op een heel laag vuur - onder nu en dan roeren - circa 30 minuten. Voeg de suiker en de azijn toe en verwarm nog 5 minuten. Breng op smaak met zout en peper.

Verwarm de oven voor op 220 graden Celcius.

Bekleed intussen een bakplaat met de plakjes bladerdeeg. Vorm een opstaande rand met wat deegrestjes en kwast de rand in met het eigeel. Prik rijkelijk gaatjes in de bodem met een vork.

Bestrooi de bodem met de Parmezaanse kaas. Verdeel hierover de uien en bak de hartige taart in circa 20 minuten goudbruin en gaar. Bestrooi dan met de marjolein en geitenkaas en schuif nog even 5 minuten terug in de oven.

Op de foto zien jullie de hartige taart als je slechts 100 gr geitenkaas gebruikt (ik had even niet meer in huis) - er is dus echt iets meer nodig. En ja, ik was te hebberig en had al een stuk op...

Kip uit de oven van Bill Granger

Afgelopen weekend kreeg ik bezoek van vriendinnetje C en haar aanbiddelijke dochtertje A. Het leek een perfect moment om een recept te maken uit het nieuwe boek van de immer grijnzende Bill Granger, genaamd "Wat gaan we eten?".

Het recept voor "Kip uit de oven met citroen, aardappelen en groene olijven" kon helemaal worden voorbereid tot het moment dat de ovenschotel in de oven moest verdwijnen. Het eten stond dus - zonder toezicht - lekker te pruttelen, terwijl C, A en ik genoten van de laatste zomerzon...

Ik heb, voor de verandering, het recept van Bill eens braaf gevolgd, zonder persoonlijke aanpassingen. Nou ja, bijna dan.

1 kg vastkokende aardappelen

2 rode uien, gepeld en in parten gesneden (van Bill moet er maar eentje in, maar dat vond ik een beetje zuinig)

75 gr groene olijven

1 citroen, in plakjes

50 gr pancetta, in reepjes

2 laurierblaadjes

1 klein blikje tomatenpuree (van Bill moet er maar 1 eetlepel in, maar wat doe je dan met de rest van zo'n blikje ?!)

1 eetlepel aceto balsamico

1,25 dl kippenbouillon

1 kip van 1,7 kg, in stukken verdeeld

1 eetlepel extra vergine olijfolie

zeezout

versgemalen zwarte peper

fijngesneden peterselie (naar wens, met dank aan de kruidentuin van buurvrouw L!)

Verwarm de oven voor tot 180 graden Celcius / gasstand 3. Snijd de aardappelen in stukken, kook ze 5 minuten en verdeel ze dan in een ovenschaal (van Bill mogen ze er rauw in, maar dat gaat bij mij nooit goed). Strooi de uien, olijven, citroen, pancetta en laurier erover. Roer de tomatenpuree en balsamico door de kippenbouillon en giet dit over de aardappelen. Leg de stukken kip op de aardappelen, besprenkel ze met olijfolie en bestrooi ze met peper en zout. Zet de ovenschaal 50-60 minuten in de oven tot de kip gaar en goudbruin is. (In Australie gaat dit blijkbaar al in 40-50 minuten, maar in Arnhem duurde het wat langer).

Leg de stukken kip op een voorverwarmde schaal, dek ze af met aluminiumfolie en laat ze op een warme plaats rusten. Schakel de oven naar 220 graden Celcius / gasstand 5 en zet de ovenschaal weer 10 minuten in de oven tot de aardappelen, uien, olijven en citroen mooi gekleurd zijn.

Leg de stukken kip weer op de aardappelen, bestrooi ze eventueel met de peterselie en dien het gerecht op. Lekker met de Thaise mangosalade van Ben (zie post van gisteren).

Bron: Bill Granger - Wat gaan we eten? (pagina 94)

Thaise mangosalade van Ben

Een paar maanden geleden heb ik een workshop "Aziatisch koken" gevolgd bij Ben. Ben is Ben Mac Gillavry en hij runt zijn eigen bedrijf dat workshops, kookdemonstraties en catering verzorgt.

Ter ere van de verjaardag van mijn maman hadden broer F en ik haar deze workshop aangeboden. Samen met een aantal familieleden en bekenden vond deze plaats op een mooie zondag in juli. Ben regelde alles - van wokbranders tot wijnen en uiteraard alle ingrediënten. Het werd een geweldige dag. We hebben veel gelachen, veel geleerd en heel erg lekker gegeten en gedronken - onder leiding van de immer coole Ben.

Ik zal niet zo flauw zijn om het recept van de Thaise mangosalade te verklappen (dat moeten jullie zelf maar aan Ben gaan vragen), maar het moge duidelijk zijn dat er mango, komkommer en een gegrilde paprika in zit. In de workshop maakten we het als voorgerecht, met een stukje gegrilde zalm er bovenop. Gisteren maakte ik het - zonder zalm - als bijgerecht. En weer was het lekker.....!

Voor meer informatie over Ben & zijn bedrijf: http://www.bensaziatischekeuken.nl/

Cafe-restaurant Verheyden

Gisteravond gegeten met oud-collega's R & D bij Cafe-Restaurant Verheyden. Verheyden is zo'n klassieker die de meeste mensen uit Arnhem wel kennen, maar die verder weinig bekend is. Hoewel... ze werden (net als Cook & Book) vermeld in de Arnhem-gids van delicious. (februari 2009), dus dat zal de zaken wel geholpen hebben. En ze weten het niet, maar ik stuur vanuit de winkel geregeld mensen naar hen toe die een leuk en lekker adresje zoeken.

Verheyden heeft een aantal klassiekers vast op de kaart staan (oesters, uiensoep, pasta pesto) en daarnaast wisselende gerechten.

Zoals altijd, begon de avond voor mij met de uiensoep. Erg lekker, wel een boel geklooi met de kaasslierten - maar dat hoort bij uiensoep. Daarna volgde het hoofdgerecht van zwaardvis op een bedje van paprika en ui, met een salade en gebakken aardappeltjes apart geserveerd. Helemaal goed! Daarna was er geen plekje meer voor een toet, dus maar gewoon aan de koffie gegaan.
Valt er eigenlijk nog wat te klagen? Ja, de stoelen zitten niet lekker. De zitting is te kort en de rugleuning te laag en op een gegeven moment wordt dat vervelend. Ik ben overigens niet de enige met deze klacht - bovenbuurmannen O & R piepen er ook altijd over...

Kortom: prima avond, uitstekend gezelschap, lekker gesmuld! Totale kosten per persoon : EUR 40,00 + fooi (voorgerecht, hoofdgerecht, 2x wijn, 1x cappuccino, 2 x koffie).

Curry in a hurry

Gisteravond heb ik een snelle vegetarische curry gemaakt, waarvan ik jullie het simpele recept niet wil onthouden.
Je hebt nodig:

1 rode paprika, in blokjes
1 groene paprika, in blokjes
1 gele paprika, in blokjes
250 gr champignons, in plakjes
1 rood pepertje, fijngehakt
5 bosuitjes, in stukjes
1 blik (400 gr) kikkererwten
1,5 eetlepel milde curry pasta (bv. Patak)
200 ml kokosmelk

Bak in een wok de groenten (paprika's, champignons, bosuitjes en pepertje) zo'n 10-15 minuten. Voeg dan de inhoud van het uitgelekte blik kikkererwten toe, samen met de curry pasta en de kokosmelk. Breng het geheel aan de kook en laat het circa 5 minuten zachtjes sudderen.
Serveer met rijst of naan brood.

That's it! Meer kan ik er niet van maken.
Jullie zullen merken dat bij mij thuis de paprika / champignon / bosuitjes-combinatie veelvuldig voorkomt - voor mij een soort heilige drie-eenheid (vooral als het paprika-trio in de bonusaanbieding is). Naar wens kun je natuurlijk meer of minder curry pasta toevoegen. In dit geval zit er maar 1,5 eetlepel in - meer kon niet, want het potje was leeg en bovendien had ik in m'n koelkast nog een noodlijdend verschrompeld pepertje gevonden. Je kunt het pepertje ook weglaten en dan wat meer curry pasta gebruiken.

Ik hou ervan om zulke gerechten te maken. In restaurants bestel ik graag wat meer verfijnde dingen, maar thuis ben ik van de stevige eenpansgerechten.

Wat te doen met een fout potje?

Ooit kocht ik een potje Grand´Italia carbonara saus. Je weet hoe dat gaat: er is een aanbieding bij AH (2e halve prijs of iets dergelijks) en je neemt iets mee wat je eigenlijk niet direct nodig hebt. Ik dacht dat ik een pot bechamel-saus kocht (want soms vind ik het leven te kort om dat zelf te maken), maar bij thuiskomst kwam ik er achter dat ik zat opgescheept met een foute pot carbonara saus. Dat kan niet lekker zijn.
Maar goed, het potje staat er al een tijdje en moet een keer op. Weggooien komt nicht im Frage, dus vanavond gaat-ie sneuvelen. Ik heb niet veel tijd (correctie: ik wil US Open-tennis kijken, kwestie van prioriteiten stellen), maar een beetje pasta koken en de inhoud van het potje opwarmen moet lukken. Om het culinaire niveau enigszins te redden ben ik van plan om er wat versie salie uit eigen kruidentuin en tomaat - hoogstpersoonlijk gekweekt door buurvrouw L - doorheen te doen. Dan is het dus geen carbonarasaus meer, maar ok.... de inhoud van het potje had daar waarschijnlijk ook al weinig mee te maken.
Binnenkort moet ik weer eens echt gaan koken. Er komen nu allerlei mooie nieuwe boeken op de markt, met foto's waarvan het water in m'n mond loopt. Ik ga serieus iets maken uit deze boeken. Echt! Volgende week is de US Open afgelopen....