dinsdag 30 maart 2010

Een beetje van mezelf en een beetje van Unilever

Het zou geen enkel probleem zijn geweest als ik afgelopen winter een week of 3 compleet ingesneeuwd was geraakt. In de voorraadkast, koelkast en vriezer zitten genoeg voorraden om zoiets met gemak te overleven (en nu ik er over nadenk: het wijnrek is ook altijd aangenaam vol). Toch, één keer in de paar maanden moet er even opgeruimd worden: als vriezer en voorraadkast bijkans uitpuilen en er spullen liggen die hun THT-datum naderen. Dat betekende dus dat ik een paar dagen gegeten heb volgens het principe: een beetje van mezelf en een beetje van Unilever.

Afgelopen weekend vond ik een zak kant-en-klare pastasaus met kruiden (Bertolli, voorraadkast), ten minste houdbaar tot 1 april 2010. Die landde dus in de pan, samen met stukjes kipfilet (300 gr, diepvries), bleekselderij (200 gr, diepvries) en extra kruiden (rozemarijn, salie, tijm - eveneens uit de diepvries). Aangevuld met "normale" spullen als schelpjespasta (200 gr), ui (2 stuks), knoflook (1 grote teen) en verse peterselie zorgde dit voor een heel smakelijke maaltijd!

Gisteren maakte ik een variant op m'n geliefde flexibele roomkaaspasta. De roomkaas moest dringend op en in combinatie met mager rundergehakt (250 gr, diepvries), mienestjes (175 gr, voorraadkast) en een "verse" Thaise groentenmix (400 gr - witte kool, groene paprika, rode ui, prei, rode peper) + een scheut Japanse sojasaus (... pept alles op!) werd het opnieuw een ongecompliceerde mengeling van lekkere smaken. Het leek een gewaagde fusion tussen Frankrijk en Thailand, maar alle smaken bleken prima met elkaar overweg te kunnen.

Ik gok erop dat er de komende weken nog wel een keer een grauwe en koude dag zal komen (hadden we een paar jaar geleden niet een witte Pasen?) en dan jaag ik er nog de overgebleven portie diepgevroren erwtensoep doorheen.

Kortom: ik ben lekker aan het opruimen. Da's mooi, want dan kan ik weer opnieuw een hamstervoorraadje gaan aanleggen. Hou deze pagina dus goed in de gaten voor nieuwe experimenten! Daarnaast bericht ik op Twitter vrijwel dagelijks over alles wat me qua eten en drinken bezig houdt - en ben dan ook heel eerlijk als iets niet (helemaal) goed lukt...

vrijdag 26 maart 2010

Taboulé met geroosterde paprika en bosui

De koopavondsalade was deze week taboulé. Dit is een gerecht uit de Libanese keuken en je maakt het met bulgur. Typisch, dat had ik niet in huis, dus maakte ik deze salade met couscous. Dan mag je het waarschijnlijk geen taboulé meer noemen, maar dat doe ik toch. Omdat het verder wel helemaal aan de beschrijvingen van een echte taboulé voldoet (volgens Wikipedia): uien, olijfolie, citroensap, munt. Oh, er horen eigenlijk ook tomaten in. Jammer. Voor mij blijft het toch taboulé.
Ik geef ruiterlijk toe: ik was te lui om de paprika's zelf te roosteren. Ze kwamen uit een potje... Verder is het een kinderlijk eenvoudig recept, er komt alleen wel het nodige snijwerk bij kijken.

Het recept (maaltijdsalade voor 2 personen of bijgerecht voor 4 personen) komt uit "Kook ook / Salade":

175 gr couscous of bulgur
sap van 2 citroenen
1 pot geroosterde paprika's (ca. 400 gr), in blokjes
4 bosuitjes, in ringetjes
4 eetlepels fijngesneden koriander
½ theelepel gemalen komijn
2 eetlepels fijngesneden munt
3 eetlepels olijfolie extra vergine
zout, peper

Overgiet de couscous / bulgur met 175 ml heet water en laat de korrels wellen (10 minuten voor de couscous, 30 minuten voor de bulgur). Wrijf de korreltjes met de vingertoppen los.
Schep de couscous / bulgur, het citroensap, de paprika, bosui, koriander, komijn, munt en olie door elkaar. Breng de salade op smaak met zout en peper.

woensdag 24 maart 2010

Aziatische zalm met groentereepjes

Nu we het winterweer dan toch echt achter ons schijnen te hebben gelaten, krijg ik direct weer zin in vis. In de winter eet ik dat niet zo vaak (te weinig), maar als de temperaturen oplopen verandert dat. Afgelopen weekend maakte ik een Aziatisch getint visje klaar, gecombineerd met erg gezonde groentes en quinoa.
Quinoa, dat was een primeurtje voor me, want dat had ik nog nooit gegeten. Het is een graansoort en je kunt het eten zoals je rijst of couscous zou gebruiken. Je koopt het bij de natuurwinkel, 15 minuten koken, niets moeilijks aan. Is het bijzonder? Nou nee, niet echt - maar dat is droge rijst ook niet. Quinoa zit boordevol vezels, ijzer en magnesium en het is bovendien glutenvrij. Kortom: het is angstaanjagend verantwoord. Jammer dat ik vergeten had er een fotootje van te maken. Ik werd namelijk te zeer in beslag genomen door dit zalmpje:

Het recept heet officieel "Orientaalse vis en papilotte" (4 personen) en komt uit de "Vis- en schelpdierenbijbel". Deze keer heb ik me vrij braaf aan de aanwijzingen gehouden, maar in plaats van bakpapier heb ik aluminiumfolie gebruikt om de pakketjes van te maken. Ik heb voor 2 personen gekookt en dus slechts de helft van de groenten en zalm (aan 1 stuk) gebruikt. Ik heb wel de volledige hoeveelheid limoen-vissaus gemaakt en met het resterende vocht de quinoa op smaak gebracht.

2 worteltjes, in dunne reepjes
2 courgettes, in dunne reepjes
6 bosuitjes, in dunne ringetjes
1 stukje gemberwortel van 2½ cm, geschild en in dunne reepjes
1 limoen
2 tenen knoflook, dun gesneden
2 eetlepels teriyakimarinade of nam pla (Thaise vissaus)
1-2 theelepels heldere sesamolie
zwarte peper
4 zalmfilets van elk ongeveer 200 gr

Schil met een zesteur kleine reepjes van de limoenschil. Doe de limoen bij de knoflook en gember in een kommetje.
Pers de limoen uit. Meng de teriyakimarinade / vissaus, het limoensap en de sesamolie in een kom.
Verwarm de oven voor op 220 graden Celcius. Leg vast ruime vellen aluminiumfolie (dubbel) klaar, voor iedere filet afzonderlijk. Bestrooi de zalm met peper en leg hem midden op het vel aluminiumfolie. Strooi over elke zalmfilet een kwart van het gembermengsel en stapel daar bovenop een kwart van de groentereepjes. Schep vervolgens een kwart van de teriyaki-vissaus erover.
Vouw de randen van het alumiumfolie naar elkaar toe en frommel het goed dicht. Leg de zalmpakketjes op een bakplaat en bak ze, afhankelijk van de dikte van de filets, 12-15 minuten in de oven. Leg de pakketjes op de borden en serveer er rijst of quinoa bij.

maandag 22 maart 2010

Applepie in a jar

Een tijdje geleden werd ik door een gewaardeerde klant gewezen op de foodblog "Our Best Bites" en met name hun post over "Single serving pie in a jar". Het komt er in het kort op neer dat je in een (vuurvast) glazen potje een soort eenpersoons-fruittaartje maakt. Dat potje kun je direct bakken of in de diepvries bewaren, zodat je altijd in een handomdraai een versgebakken taartje kunt maken.
Het duurde even, maar afgelopen weekend ben ik het experiment aangegaan. Een beetje huiverig, want ik stelde me al uiteenspattende glazen potjes en kapotte ovens voor, maar... alles is goed gegaan! Het is verbijsterend simpel en snel klaar. Je maakt namelijk een snel en eenvoudig korstdeegje, bekleedt het glazen potje hiermee, vulling van gewenste fruitsoort erin, dekseltje van korstdeeg erop - that's it!

Voor deze eerste poging gebruikte ik een weinig avontuurlijke vulling van appel met kaneel, maar je kunt alle denkbare fruitsoorten gebruiken en daar naar eigen inzicht specerijen, kruiden of extracten aan toevoegen. Voor wat betreft de glazen potjes: het lijkt me duidelijk dat hier vuurvaste exemplaren voor nodig zijn, bv. kleine weckflessen. Zorg bovendien dat er een (glazen of metalen) deksel bij is - dat maakt het geheel nog makkelijker in te vriezen.

Basisrecept voor (zoet) korstdeeg (bron: "Kook ook", genoeg om 4 potjes mee te bekleden):
200 gr bloem
¼ theelepel zout
100 gr koude boter, in kleine stukjes
2-3 eetlepels ijskoud water
(naar wens: 1 eetlepel suiker)
Doe alle ingredienten in een keukenmachine en meng circa 15 seconden; tot het geheel uit dikke korrels bestaat. Haal het deeg uit de keukenmachine en kneed met de hand tot een samenhangend geheel.

Rol een gedeelte van het korstdeeg uit en steek er met de rand van het glazen potje 4 rondjes uit (die zullen worden gebruikt als deegdekseltjes). Het resterende deeg kun je in plukjes gebruiken om de binnenkant van de potjes van een deegkorstje te voorzien. Het is niet nodig om het glas vooraf in te vetten.

Voor de vulling gebruik je, naast het fruit (hoeveelheid: zoveel er in het potje past...), de volgende ingredienten (voor 4 potjes):
1 eetlepel bloem (of meer, als fruit erg vochtig is)
1 afgestreken eetlepel suiker (of meer of minder, naar smaak)
1 eetlepel boter (verdelen over de potjes)

Hussel de bloem, de suiker, het gekozen fruit en de gewenste specerijen (in mijn geval 2 theelepels kaneel) door elkaar en vul de potjes ermee tot circa ½ cm vanaf de bovenste rand. Leg er dan kleine stukjes boter bovenop. Plaats dan het deegdeksel erop en druk het voorzichtig aan (vergeet niet om een stoomgaatje te maken!). Bestrijk het deeghoedje met wat ei en strooi er suiker op. Het potje is dan klaar om in de oven gebakken te worden (circa 45 minuten op 190 graden Celcius), of om in de diepvries gezet te worden (met deksel erop). De potjes kunnen rechtstreeks vanuit de diepvries in de oven afgebakken worden (dan in 60 minuten), maar ik geloof dat ik dat niet aandurf... Toch eerst maar even laten ontdooien.

Mijn proef bevatte slechts 2 potjes, waarvan er eentje direct gebakken is en de ander nog in de vriezer vertoeft. Het bleek allemaal zo gepiept en het resultaat was superlekker - een perfecte manier om snel eenpersoons-fruittaartjes te maken!

zaterdag 20 maart 2010

Salade met linzen, geitenkaas en gedroogde tomaatjes

Tot een paar maanden geleden at ik op koopavonden in de winkel altijd een supermarkt-maaltijdsalade. Ik kan daar namelijk niets opwarmen en zo'n salade is dan een uitkomst (want er is wel een koelkast). Het is alleen wel zo dat je na zo'n 1½ jaar alle salades meerdere keren hebt gegeten en dan wil je wel eens wat anders. De salades worden nu dus thuis gemaakt en dat geeft de gelegenheid om eindeloos te varieren en experimenteren.
Een paar weken geleden had ik al het plan om deze salade met linzen, geitenkaas en gedroogde tomaatjes te maken. Er was alleen een probleempje: ik had nog geen boodschappen gedaan en dus had ik geen geitenkaas, geen gedroogde tomaatjes en ook geen peterselie. Ik maakte toen een variant met feta en tomatentapenade (en sloeg de peterselie maar over) en tot mijn niet geringe verbazing smaakte het ook nog goed! Reden genoeg om het gerecht opnieuw te maken: dit keer exact volgens recept.

Ik gebruikte deze keer gedroogde linzen (die had ik nog wel in huis en moesten op), maar persoonlijk zweer ik normaal bij de ingeblikte linzen van Bonduelle. Verwarm de linzen dan wel eerst (kieper ze dus niet direct uit blik in de salade), want als ze warm zijn nemen ze de olijfolie beter op. Je kunt deze salade trouwens zowel lauwwarm als koud eten. Het recept komt uit "Snel en simpel" van Ainsley Harriott - beter bekend als de immer schaterende presentator van "Ready Steady Cook".

Voor 4 personen (volgens Ainsley, volgens mij voor 2 personen met mijn eetlust):
225 gr Puy-linzen, afgespoeld met koud water
2 sjalotten, in dunne ringetjes
50 gr zongedroogde tomaten op olie, uitgelekt
175 gr geitenkaas (rol), in blokjes
25 gr grof gehakte verse (blad)peterselie
4 eetlepels olijfolie extra vergine
zeezout, versgemalen zwarte peper

Strooi de linzen in een pan met 600 ml water met zout. Breng het water aan de kook, draai het vuur lager en kook de linzen zachtjes in 15-20 minuten net gaar (NB: in mijn geval hadden de linzen die 20 minuten wel nodig!). Laat ze goed uitlekken.
Verhit intussen 1 eetlepel van de olie in een koekenpan en fruit hierin de sjalotten in 4-5 minuten glazig. Schep ze in een slakom en roer de linzen, de rest van de olie en de tomaten erdoor. Laat de salade afkoelen.
Schep wanneer de linzen zijn afgekoeld tot kamertemperatuur voorzichtig de geitenkaas en peterselie erdoor. Breng de salade op smaak met zout en peper en serveer hem meteen.

Tip van Riejanne: ik heb 1 eetlepel olijfolie vervangen door 1 eetlepel olie uit het potje van de gedroogde tomaatjes. Dat geeft toch nog even meer smaak.

woensdag 17 maart 2010

Runderlappen in Belgisch bier

Vandaag begint de lente! Toch? Ik wacht het nog even af en heb een paar dagen geleden toch maar een ouderwetse winterstoofpot gemaakt. Het flesje donker Belgisch bier stond immers al maanden op een goede bestemming te wachten. Ik drink geen bier, dus het stond er maar een beetje zielig bij. Nou, dat is inmiddels helemaal goed gekomen: het bier vormde het zwembad voor de runderlappen, in combinatie met laurier, kruidnagels, ui en ontbijtkoek. Bier drinken = nee, koken met bier = ja!

Het recept is afkomstig uit een oude versie van het magazine van Keurslager)
Ingredienten (voor 4 personen):
700 gr riblappen
zout, versgemalen peper
3 eetlepels boter
1 ui, in ringen
2 kruidnagels
1 laurierblad
1 flesje donker bier (bv. Ingelmunster Kasteel Bruin)
1 plakje ontbijtkoek, verkruimeld

Bestrooi de riblappen rondom met zout en peper. Verwarm de boter in een zware braadpan en bak de riblappen om en om aan. Haal het vlees uit de pan en bak de uiringen in het bakvet lichtbruin. Voeg het vlees weer toe, schep even om en leg de kruidnagels en laurier ertussen. Giet het bier erover en vul aan met water tot het vlees helemaal onder staat. Breng zonder deksel op matig vuur aan de kook. Zet het vuur laag en zet de pan op een vlamverdeler. Laat het vlees zo lang mogelijk, 2 uur of langer, gaar stoven. [Opmerking: omdat de saus langzaam inkookt, heb ik regelmatig extra water moeten toevoegen]
Roer als laatste de ontbijtkoek door de jus en laat de saus dan nog een half uur pruttelen. Lekker met alle soorten groenten en aardappelpuree - ik serveerde het met rode kool en appeltjes.

maandag 15 maart 2010

Pindakaaskoekjes!

Nu ik de smaak van het koekjes bakken weer helemaal te pakken heb, heb ik acuut teruggegrepen op een oude favoriet: pindakaaskoekjes. Al talloze keren gemaakt: met gewone pindakaas, met extra romige pindakaas, met pindakaas met stukjes pinda's - altijd lekker! Binnenkort ga ik een variant met dulche de leche uitproberen en als dit een succes wordt laat ik het zeker weten, maar nu zal ik het even bij het basis recept houden. Het komt uit mijn geliefde "Cookies" boek van Williams Sonoma; helaas niet verkrijgbaar in Nederland.
Het deegje is snel gemaakt, maar moet daarna minimaal 2 uur in de koelkast rusten. Beter nog: een dag / nacht. Enige planning is dus op z'n plaats...

Ingredienten (voor circa 30 koekjes):
125 gr ongezouten boter, gesmolten
105 gr lichte basterdsuiker
125 gr suiker
315 gr romige pindakaas
1 groot ei
1 theelepel vanille extract
220 gr bloem
½ theelepel bakpoeder
½ theelepel baksoda
½ theelepel zout

Gebruik een electrische mixer (snelheid: medium) of een houten lepel om in een schaal de gesmolten boter, basterdsuiker, suiker, pindakaas, ei en vanille goed te vermengen.
Zeef de bloem, bakpoeder, soda en zout in een andere schaal. Vermeng dan (in circa 3 stappen) de bloem met het botermengsel met de mixer (snelheid: laag) of de houten lepel. Meng niet te lang! Dek dan de schaal af en zet het deeg minimaal 2 uur in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 180 graden Celcius. Vorm - met vochtige handen - balletjes met een doorsnede van circa 2½ cm van het deeg. Leg de balletjes op circa 5 cm afstand van elkaar op een ingevette (of met bakpapier beklede) bakplaat. Neem dan een (vochtige) vork en druk de balletjes voorzichtig iets in.
Bak de koekjes 12-15 minuten. Laat ze kort op de bakplaat afkoelen en verplaats ze dan naar een rooster om volledig koud te worden.

Ik zeg verder niets! Er zou dan namelijk een erg enthousiast verhaal met veel uitroeptekens (!!!) volgen, maar ik beperk me tot een advies: MAKEN - dan snappen jullie direct wat ik bedoel. Succes!

donderdag 11 maart 2010

Cranberrykoekjes met witte chocolade

Tijdens mijn bezoek aan de Bakkerijdagen had ik wat zakjes gedroogde cranberries gekregen. Die nam ik maar al te graag in ontvangst, want ik houd toevallig erg van cranberries - in alle vormen (vers, gedroogd, gelei, compote, whatever). Daar moest natuurlijk wel wat mee gebeuren en al snel ontstond het idee om er koekjes mee te gaan bakken. Met witte chocolade erbij. Want cranberries en witte chocolade, da's nou een typisch voorbeeld van een hemelse combinatie.

In m'n enthousiasme dacht ik wel snel een receptje te kunnen vinden. Een winkel vol met kook- en bakboeken, niet waar? Dat viel dus niet mee. Uiteindelijk vond ik een recept voor cranberrykoekjes in "Koekjes parade" van Jacqueline Bellefontaine en dat heb ik omgebouwd tot het volgende brouwsel:

Voor 12-15 stuks:
125 gr zachte boter
100 gr suiker
1 ei, gesplitst
50 gr gedroogde cranberries
200 gr bloem
½ theelepel kaneelpoeder
50 gr witte chocolade, gehakt
rietsuiker, om te bestrooien

Verwarm de oven voor tot 180 graden Celcius / gasovenstand 3. Vet een bakplaat dun in met boter of bekleed hem met bakpapier. Klop de boter met de suiker in een kom licht en romig en klop de eidooier erdoor. Roer de cranberries en de chocolade door de boter-eimassa.
Zeef de bloem met het kaneelpoeder en roer ze door de boter-eimassa tot het een stevig deeg is (voeg eventueel wat extra bloem toe). Rol het deeg op een met bloem bestoven werkvlak uit tot een 3 mm dikke lap en steek er rondjes van 7½ cm doorsnee uit.
Leg de rondjes op de bakplaten. Klop het eiwit los en bestrijk de koekjes ermee. Bestrooi ze met de rietsuiker.
Bak de koekjes in 15-18 minuten goudbruin. Laat ze dan enkele minuten op de bakplaat liggen en leg ze daarna op een rooster om af te koelen. Bewaar ze maximaal 1 week in een goed afgesloten trommel.

Ondanks het feit dat m'n koekjes (weer) niet een schoonheidsprijs verdienden, waren ze wel heel lekker (... da's gebaseerd op eigen beoordeling, andermans kritieken en het gegeven dat ze na 3 dagen allemaal op waren). Wat nog veel beter is: ik heb de smaak van het koekjes bakken weer helemaal te pakken (is dit het officiele einde van de cupcake-fase?), dus er volgen binnenkort meer recepten. En dan nog het allerbeste nieuws: nu de dagen weer langer worden en ik met meer natuurlijk licht kan fotograferen, verwacht ik dat de kwaliteit van de foto's erop vooruit zal gaan. Nu de styling nog onder de knie krijgen. Wordt vervolgd!

dinsdag 9 maart 2010

Mexicaanse bonenschotel met rookworst

Omdat mijn vorige experiment zo goed bevallen was, besloot ik dat de rookworst in de herhaling mocht. Uiteindelijk zijn de temperaturen dusdanig dat rookworst nog best kan. Op zoek dus naar een receptje waarin mijn nieuwe lieveling een hoofdrol zou vervullen.

Uiteindelijk stuitte ik in "Lekker leven" - het magazine van Super De Boer, editie januari 2010 - op iets interessants. Leuk blaadje overigens, net als de "Allerhande" (AH) en "Boodschappen" (Deka). Ik ben heus niet roomser dan de paus - uiteraard probeer ik zoveel mogelijk uit boeken uit de winkel te koken, maar ik lees en probeer alles. Als het maar lekker is!

Het recept is door mij een beetje aangepast, omdat ik nu eenmaal een groot zwak heb voor de chilibonen (pintobonen in chilisaus) van AH. Raar... die stonden niet vermeld in het Super-recept, maar dat heb ik eigenhandig veranderd:

Ingredienten (voor 4 personen):
1 prei, in fijne ringen
1 rode paprika, in blokjes
2 eetlepels olijfolie
2 blikken chilibonen (a 400 gr)
1 theelepel sambal badjak
zout
1 ambachtelijke rookworst (fijn of grof, 280 gr)
200 ml zure room
½ zak tortilla chips naturel
100 gr geraspte belegen kaas

Verwarm de oven voor op 220 graden Celcius (hetelucht 200 graden Celcius).
Bak de prei en de paprika circa 5 minuten in de olijfolie zacht. Voeg dan de chilibonen (niet afspoelen!) aan het preimengsel toe. Breng het geheel op smaak met de sambal en zout en doe het mengsel dan in een ovenschaal. Verdeel de zure room over de ovenschaal. Strooi dan de tortilla chips erover en tenslotte de kaas. Laat de kaas in de oven in circa 15 minuten smelten en goudbruin kleuren.
Wel in de tussentijd de rookworst in net-niet-kokend water, zo'n 10 minuten. Snijd de rookworst in stukken en serveer de bonenschotel met de rookworst.

Persoonlijk vind ik de chilibonen niet overdreven scherp en dus doe ik er graag nog een theelepeltje sambal bij. Als je je niet kunt vinden in het motto "hoe heter, hoe beter" - laat de sambal dan maar achterwege.
Opmerking bij de eerste foto: nee, die fles "Oude Kaap" heeft niets met het recept te maken.

zaterdag 6 maart 2010

Tajine met kip, appel en pruimen

Eerder deze week maakte ik dit tajine-gerecht met kip, appel en pruimen. Zonder tajine, want die bezit ik niet. Eigenlijk wel grappig, want ik heb inmiddels al talloze klanten verwezen naar Het Kookeiland om daar een exemplaar aan te schaffen, maar zelf gebruik ik nog altijd mijn oude, vertrouwde stoofpan! Daar is overigens niets mis mee; werkt ook.

Tot een aantal jaren geleden kookte ik nooit Noordafrikaans. Er zitten een aantal smaken in die mij niet zo liggen, zoals het veelvuldig gebruik van amandelen (ik ben geen liefhebber van noten) en gedroogde abrikozen (kan ik niet verklaren, maar vind ik niet lekker). Inmiddels heb ik oplossingen hiervoor gevonden (recepten met amandelen vallen af ;-) en gedroogde abrikozen worden vervangen door gewelde pruimen) en vind ik de Noordafrikaanse gerechten heerlijk! Ik ben gek op harissa, couscous, tahini, za'atar, kikkererwten, munt, koriander, kaneel. Spannende combinaties van zoet en hartig...

De oorsprong van dit recept is een beetje onduidelijk. Ik heb het opgeschreven in m'n trouwe "In cucina" aantekenboekje en het komt (geloof ik) oorspronkelijk uit een Libelle of een Margriet. Zeker is dat ik het originele recept een beetje veranderd heb, zodat het er nu zo uitziet:

Ingredienten (voor 4 personen):
4 kippenbouten, gehalveerd (ik gebruikte drumsticks)
4 eetlepels olijfolie
1 teentje knoflook, fijngehakt
250 gr ontpitte, gedroogde pruimen, in kleine stukjes
3 appels, Golden Delicious, in grove stukken
2 uien, gesnipperd
1 theelepel gemberpoeder
½ theelepel gemalen kaneel
1 kaneelstokje
zout, peper

Bak de kipdelen in de olie rondom bruin in de tajine. Voeg ui, knoflook, gemberpoeder, kaneel (poeder en stokje) en zout en peper naar smaak toe. Schenk zo veel water in de pan dat de kip half onder komt te staan. Dek de tajine af en stoof het gerecht circa 45 minuten op halfhoog vuur.
Voeg dan de appels en pruimen toe en stoof het gerecht afgedekt nog circa 30 minuten. Voeg, als het gerecht te droog wordt, wat extra water toe.
Serveer met couscous.

Variatie: vervang de gemberpoeder en kaneel eens door het Marokkaanse specerijenmengsel ras-el-hanout.

donderdag 4 maart 2010

Bananen-chocoladebrood

Ondanks de intimidatie op de Bakkerijdagen, ontstaan door het nederig luisteren naar gesprekken tussen vakmensen waar ik geen touw aan vast kon knopen (ik ken m'n plek weer), blijf ik gewoon vrolijk doorbakken. Ieder z'n eigen niveau, niet waar? Mijn baksels zien er dan wel niet professioneel uit; ze zijn meestal wel heel lekker - zo ook dit bananen-chocoladebrood.
Eerste opmerking: het is geen brood. Leuk dat het zo genoemd wordt, maar het is eigenlijk gewoon een bananen-chocoladecake.
Ten tweede: het originele recept is alleen een bananenbrood. Als optie (onderaan de pagina) staat vermeld dat je ook chocolade kunt toevoegen. In mijn wereldbeeld is dat onbegrijpelijk - hoezo optie? Voor een chocoholic pur sang is dat geen keuze; het is wat het hele recept überhaupt interessant maakt!
Tot slot: dit recept / deze optie is overgenomen (met aanpassingen) uit "Uit de oven" van Rachel Allen (die waarschijnlijk meer van noten en minder van chocolade houdt dan ik - maar het blijft een leuk mens). Rachel is super en regelmatig te zien op de BBC!

Ingredienten:
250 gr zelfrijzend bakmeel
½ theelepel zout
1 afgestreken theelepel bakpoeder
150 gr fijne kristalsuiker
100 gr zachte roomboter
2 eieren
1 theelepel vanille-extract
fijngeraspte schil van 1 sinaasappel
475 gr hele bananen, gepeld en gepureerd
75 gr fijngehakte pure chocolade (Hachez, 77%)

Een brood- / cakevorm van 13 x 23 cm

Verwarm de oven op 170 graden Celcius / gasstand 2-3. Vet de vorm in met olie en bekleed hem met bakpapier (zonder de olie blijft het bakpapier niet plakken).
Zeef het bakmeel met het zout en het bakpoeder in een grote mengkom. Voeg de suiker en de boter toe en wrijf alles met de vingertoppen door elkaar tot het mengsel op grof broodkruim lijkt.
Klop de eieren, vanille-extract en sinaasappelrasp in een andere kom door elkaar. Meng de bananenpuree en de fijngehakte chocolade erdoor.
Maak een kuiltje in het midden van het bakmeelmengsel en giet het bananenmengsel erin. Meng alles met een houten lepel luchtig, maar grondig en giet het in de voorbereide vorm. Strijk de bovenkant glad en bak het bananenbrood 1 - 1¼ uur in de oven tot een in het midden erin gestoken spies er schoon uitkomt.
Laat het brood 5 minuten in de vorm staan voor u het uit de vorm haalt en op een taartrooster zet om af te laten koelen. Snijd het in sneetjes en besmeer ze eventueel met boter.

maandag 1 maart 2010

Bakkerij Dagen

Gisteren was ik met Marieke van Alle Taarten op de RAI in Amsterdam, voor de Bakkerij Dagen. Da's de vakbeurs voor de brood- en banketbakkerij. Persoonlijk heb ik daar niets te zoeken, maar Marieke natuurlijk wel en ik huppelde vrolijk mee. We ontmoetten daar ook Marieke's vriendin Annemiek; ook professioneel patissier. Kortom: ik was op pad met twee kenners en daar kon ik nog wat van opsteken.
En dat gebeurde ook! Hoewel ik me een groot gedeelte van de tijd ernstig dom voelde tussen alle vakmensen en -taal, heb ik m'n ogen uit gekeken. Zoveel mooie en kunstige taarten, taartjes, showwerken... wow...!

Op de beurs zijn grofweg 3 bloedgroepen vertegenwoordigd: de broodbakkers, de banketbakkers en de ijsmakers. We waren uiteraard vooral op het banketdeel gericht en hebben de broodbakkers links laten liggen (ze verdienen toch echt een beter lot). De ijsmakers hadden tussendoor wel onze aandacht (lekkere citroensorbet!)...
Ik heb hier te weinig plek om alles te beschrijven, maar een paar hoogtepunten wil ik niet overslaan. In de eerste plaats waren dat de prestaties van het Nederlands Patisserie Team. Geweldige showstukken met suikerwerk en chocolade - onmaakbaar voor de amateur en dus reuze interessant om van heel dichtbij te bekijken.
Verder waren er natuurlijk heel veel taarten en taartjes te bewonderen - varierend van bijna-fabrieksmatig (niet zo spannend), tot vrijwel geheel handgemaakt (top). Er viel hier heel veel te proeven en dat hebben we dus ook gedaan.... Gisteren waren we even niet op dieet! En is het niet verbazingwekkend hoe je lichtelijk misselijk kunt zijn van alle zoetigheid en dan toch stug dooreet?

In het kader van mijn persoonlijke missie tot het (ooit) zelf maken van macarons, hebben we een klein vergelijkend onderzoek uitgevoerd. Na een aantal teleurstellingen (klef, zacht), was het bij onze laatste proefronde wel raak! Daar was-ie dan, de heerlijke, lichtelijk crunchy macaron - al viel de ganache dan weer tegen. Ja, we waren heel kritisch en de perfecte macaron hebben we niet gevonden. Toch maar zelf gaan maken ;-)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...