vrijdag 29 oktober 2010

Tian met spinazie en aardappelen

Weet er iemand wat een "tian" is? Ik probeerde het te googlen en de Chinese krijgsheren vlogen om m'n oren.
Vreemd, aangezien niemand minder dan Elizabeth David (de 'grand dame' van de mediterrane keuken, zonder wie de Britten nog steeds uitsluitend kleffe fish 'n' chips zouden eten) het onderstaande recept doopte tot "Tian met spinazie en aardappelen" - dus echt onzin kon het niet zijn.
Op Wikipedia werd ik ook niet veel wijzer (nog steeds veel Aziatische heersers), maar voila: het culinaire woordenboek van Epicurious bracht uitkomst! Een tian is een Provencaals gerecht uit een aardenwerk schaal, dat meestal (een mix van) gegratineerde groenten bevat. En dat klopt. Logisch, Elizabeth David wist echt wel waar ze het over had.

Dit gerecht komt uit "Elizabeth Davids beste recepten".

350 gr aardappelen
500 gr verse spinazie
1 teentje knoflook, fijngehakt
6 ansjovisfilets, in stukjes gesneden
6 eieren
3 eetlepels geraspte belegen kaas
2 eetlepels olijfolie
zeezout en versgemalen peper
(eventueel: handjevol pijnboompitten, geroosterd in een droge pan)

Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius.
Kook de aardappelen in de schil in circa 15 minuten gaar. Snijd de aardappel dan in kleine stukjes en doe de stukjes in een schaal. Kook de spinazie in een klein laagje water zo'n 3 minuten. Laat de spinazie even afkoelen (tenzij je asbest handen hebt, dan kun je meteen verder) en knijp de spinazie dan stevig uit en snijd het vrij grof. Doe de spinazie bij de aardappelblokjes in de schaal en voeg tevens de knoflook, de ansjovisfilets, de olie, het zout en de peper toe.
Klop de eieren los met de kaas en giet dat bij het aardappel-spinaziemengsel. Roer het goed door en giet dan het geheel in een (aardewerk) schaal van ruim 20 cm doorsnede. Zet de schaal circa 30 minuten in de oven en garneer eventueel met de geroosterde pijnboompitten.
Even over die pijnboompitten: ze behoren bruin te zijn, niet zwart (do as I say, don't do as I do....).

woensdag 27 oktober 2010

Herfstcouscous met pompoen, peer en cranberries

Dit blog verhaalt over mijn keukenbelevenissen. Met name over de geslaagde keukenbelevenissen, maar het leven bestaat niet alleen maar uit succesverhalen. Over mijn mislukkingen zwijg ik meestal in alle talen (zo hebben jullie niets gelezen over de zoete aardappelen met chili en kardemom - die vond ik echt niet te eten), maar laten we duidelijk zijn: ze bestaan. Zo lang ik bestaande recepten volg gaat het meestal wel goed, maar het risico zit 'm in de echte experimenten. Dan gaat het dus soms mis (...), maar soms, soms, blijkt zo'n proef een schot in de roos. Dit stukje gaat over zo'n onverwacht succesnummer, waar ik irritant trots en blij van geworden ben.

Ik gebruikte een recept voor een Amerikaans bijgerecht (met hartelijke dank aan FoodMayhem, klik hier voor hun originele recept), rommelde een beetje met de hoeveelheid specerijen en maakte er een hoofdgerecht van door de toevoeging van couscous met uitgebakken spekjes. De spekjes zijn cruciaal! De couscous is namelijk eigenlijk alleen maar zoet (suiker + pompoen + peer + cranberries = zoet), maar de spekjes geven er een verrassende hartig-zoute draai aan. Niet weglaten dus!

1 pompoen, schil en pitten verwijderd, in grove stukken
3 peren (Conference), geschild en klokhuis verwijderd, in grove stukken
100 gr gedroogde (gezoete) cranberries
2 eetlepels lichte basterdsuiker
½ theelepel kaneelpoeder
½ theelepel gemberpoeder
1 theelepel nootmuskaat
½ theelepel piment
snufje zout
30 gr gesmolten ongezouten boter
150 gr couscous
125 gr spekblokjes

Verwarm de oven voor op 175 graden Celcius.
Doe de pompoen, peer en cranberries in een grote ovenschaal. Meng de suiker, het kaneelpoeder, het gemberpoeder, de nootmuskaat, het zout en het piment en strooi dit erover. Giet de gesmolten boter erbij en vermeng alles goed.
Zet de schaal in de oven en rooster de groenten zo'n 45 minuten. Schep het geheel regelmatig om. Als er veel vocht vrijkomt (in mijn geval waren de peren erg sappig), giet dan - 15 minuten voor het einde van de baktijd - het vocht vrijwel geheel weg.
Bereid de couscous volgens de aanwijzingen op de verpakking. Echter: voeg op het laatste moment geen extra olie of boter toe!
Bak de spekblokjes uit in een droge koekenpan en voeg ze toe, inclusief alle aanhangende vetten, aan de couscous.
Schep de couscous op een bord en schep de herfstgroenten er bij of er bovenop. Ik vond het heerlijk - een goede mix van zoet en hartig en helemaal passend bij de tijd van het jaar!

maandag 25 oktober 2010

Brownies met dulce de leche

Het blikje gecondenseerde melk stond al een eeuwigheid in m'n voorraadkast. Geen punt, want zo'n blikje blijft ook een eeuwigheid goed, maar ik kon niet wachten om er mee aan de slag te gaan. Afgelopen weekend was het eindelijk zover! De eerste stap was om de gecondenseerde melk om te toveren tot caramelcreme (dulce de leche). Stap twee was dan het gebruik van de caramelsaus in brownies.

WAARSCHUWING: ERNSTIG CALORIEGEVAAR! Het is niet aan te raden om verder te lezen, laat staan om dit zelf te maken, als je het voornemen hebt om enige kilo's te verliezen. Dat voornemen heb ik zelf altijd, maar wordt door mij ook op ieder gewenst moment genegeerd, dus ik liet me nergens door tegenhouden.

Goed, stap 1: er komt geen enkele vorm van hocus pokus aan te pas om gecondenseerde melk om te toveren tot dulce de leche. Je neemt gewoon het blikje (niet openmaken!), legt het in een pan, vult de pan met water (zorg dat het blikje helemaal onder water verdwijnt), brengt het water aan de kook en laat dit water zo'n 2½-3 uur rustig bubbelen. Het enige waar je op moet letten, is dat het blikje altijd onder water staat (er schijnt anders enig ontploffingsgevaar te zijn). Na de kooktijd kan het water weg en moet het blikje afkoelen - ik doe deze stap altijd een dag van tevoren, ik wil namelijk niet weten hoe warme caramelcreme die net 3 uur gekookt heeft aanvoelt.

Als de dulce de leche klaar is, kan stap 2 - het maken van de brownies - in werking treden. Het recept voor deze brownies heb ik (helaas) niet zelf bedacht, maar dankbaar overgenomen van de foodblog van David Lebovitz, gewaardeerd patissier (klik hier voor de link naar zijn website).

115 gr gezouten of ongezouten boter, in stukjes
170 gr pure chocolade, fijngehakt
25 gr cacao
3 grote eieren
200 gr suiker
1 theelepel vanille extract
140 gr bloem
1 blikje dulce de leche
(eventueel: 100 gr pecan- of walnoten, grof gehakt)

Verwarm de oven voor op 175 graden Celcius.
Bekleed een ovenvaste vorm (circa 20 cm doorsnede of 20 x 20 cm) met aluminiumfolie en vet het folie in met boter.
Smelt de boter in een steelpannetje op laag vuur. Voeg de chocolade toe en blijf roeren tot de chocolade gesmolten is. Haal het pannetje van het vuur en roer de cacao erdoor (eerst even zeven). Voeg één voor één de eieren toe, gevolgd door de suiker, het vanille extract en de bloem. Voeg eventueel op dit moment ook de noten toe.
Schep de helft van het beslag in de vorm en verdeel dit gelijkmatig over de bodem. Gebruik dan ongeveer 1/3 deel van de inhoud van het blikje dulce de leche om een tweede laag te maken, gevolgd door het restant van het chocoladebeslag. Schep dan telkens lepels van de resterende dulce de leche bovenop het beslag en trek er met een mes zwierige cirkels doorheen.
Zet de bakvorm in de oven en bak de brownies 40-45 minuten. Laat de brownies volledig afkoelen en bedenk: ze smaken de tweede dag nog beter! Uit de slechte kwaliteit van de laatste foto moge duidelijk blijken dat ik dat geduld niet heb kunnen opbrengen....

zaterdag 23 oktober 2010

Garnalen & chorizo-hapje/snack/tapa

Een snack is uit de mode. Ten minste, ik hoor nooit meer iemand dat woord gebruiken. Tegenwoordig spreken we alleen over "tapas". Alles is een "tapa", ook als het in de verste verte niets met Spanje te maken heeft. Want tapas, dat zijn toch gewoon kleine Spaanse hapjes. Diezelfde hapjes heten in Griekenland en het Midden-Oosten "mezze", in Italie "antipasti", in Frankrijk "hors d'oeuvres" en - tot voor kort - in Nederland "hapjes" of "snacks". Vergeeft u mij als ik toch gewoon hardnekkig het woord "tapas" reserveer voor uitsluitend Spaanse snacks?
Oke, dan kunnen we nu verder met het receptje voor deze tapa - want het gaat hier wel degelijk om iets Spaans. Het is een - ietwat verbouwd - receptje van Jamie Oliver (uit de delicious. van september 2010) en door het gebruik van chorizo kunnen redelijk gerust de term "tapa" hier op loslaten.

125 gr roze garnalen
100 gr chorizo, in kleine blokjes
1 citroen
2 lente-uitjes, in fijne ringetjes
handjevol peterselie, fijngehakt

Doe de chorizo in een droge koekenpan en bak de blokjes op hoog vuur aan, zodat het vet uit de chorizo vrij komt. Draai het vuur dan wat lager en voeg de garnalen en lente-uitjes toe. Bak dit een paar minuten. Voeg het sap van ½ citroen toe en doe op het laatst de peterselie erbij. Serveer dit garnalen & chorizo-mengsel met stevig brood of tortilla's en voeg eventueel naar smaak nog extra citroensap toe.

donderdag 21 oktober 2010

Dessertrijst met kaneelappeltjes

Een tijdje geleden schreef ik over m'n eerste experiment met dessertrijst - iets waar ik altijd met een grote boog omheen was gelopen, maar wat toch best smakelijk bleek te zijn. Afgelopen weekend was het tijd voor een tweede poging, in een opwelling. Bij gebrek aan beter (ik was thuis en had dus niet de uitgebreide Cook & Book collectie tot m'n beschikking) nam ik m'n toevlucht tot een recept dat op de achterkant van het Lassie-pak stond: Rijstepap met kaneelappeltjes. Het klonk best goed en dus ging ik aan de slag. Uiteindelijk gebruikte ik weliswaar de voorgeschreven 2 appels, maar maakte ik slechts de helft van de rijst (ik had niet genoeg melk in huis). Het eindresultaat was dus meer Kaneelappeltjes met rijstepap, maar dat mocht de pret niet drukken.

150 gr dessertrijst (Lassie, snelkookrijst)
750 ml melk
1 zakje vanillesuiker
2 appels (bv. Elstar), geschild en in stukjes
2 theelepels kaneel
40 gr bruine basterdsuiker
25 gr boter

Doe de rijst en de melk in een pannetje en breng de melk aan de kook. Laat dit 12 minuten zachtjes koken en roer geregeld. Als de rijst klaar is en de melk grotendeels heeft geabsorbeerd, kan de vanillesuiker worden toegevoegd.
Laat de boter in een koekenpan smelten en voeg de suiker en het kaneelpoeder toe. Doe de appelstukjes erbij en verwarm de appeltjes in de pan - tot er een caramelsausje is ontstaan.
Doe de rijst in een schaaltje en schep de warme appeltjes eroverheen. Smullen!

dinsdag 19 oktober 2010

Da's toevallig: 17 oktober = Boeuf Bourguignon

Het was toeval. Echt, het was toeval. Dat ik op zondag 17 oktober het recept van 17 oktober uit "365 goede redenen om aan tafel te gaan" van Stéphane Reynaud kookte. Meneer Reynaud geeft in zijn nieuwe boek namelijk voor elke dag van het jaar een recept en voor de Boeuf Bourguignon had hij 17 oktober gekozen. Geen idee welke reden hij hiervoor had. Ik weet wel dat ik gewoon een zondag nodig heb om een dergelijk gerecht te kunnen koken - de andere dagen van de week heb ik niet de tijd om een pan met inhoud 3 uur te laten bubbelen. Maar het was leuk, dit toeval. Een toevallig was het ook nog erg lekker!
[Note: in het boek gebruikt Stéphane Reynaud de dubbele hoeveelheid van de onderstaande ingredientenlijst - maar aangezien ik niet voor een heel weeshuis hoef te koken, heb ik alles zo'n beetje gehalveerd]

600 gr runderlappen (stoofvlees), in grove stukken
1 (heel grote) ui, in stukjes of halve ringen gesneden
2 teentjes knoflook, fijngehakt
125 gr gerookt spekblokjes
25 gr boter
1 eetlepel bloem
250 ml rode wijn (bij voorkeur Rhone wijn)
250 ml vleesfond (bij voorkeur kalfsfond)
1 bouquet garni (ik gebruikte tijm, peterselie en salie)
1 tak rozemarijn
200 gr champignons, in grove stukken
zeezout en versgemalen zwarte peper

Snijd het rundvlees in vrij grote stukken en bestrooi ze met zout en peper. Neem een grote braadpan en smelt hierin de boter. Braad dan het rundvlees snel aan en voeg de ui, de knoflook en de spekblokjes toe. Bak dit een paar minuten mee. Roer dan de bloem erdoor en bak dit 5 minuten mee (goed blijven roeren - de bloem zorgt ervoor de saus enigszins gebonden wordt). Voeg dan de wijn en de fond toe, samen met het bouquet garni en de rozemarijn. Breng het geheel aan de kook, doe het deksel op de pan, draai het vuur laag en laat dit zo'n 2 uur stoven (regelmatig even roeren). De braadpan kan ook in de oven (op 160 graden Celcius) worden gezet, maar ik geef er persoonlijk de voorkeur aan om dit niet te doen.
Voeg na 2 uur de champignons toe, doe het deksel weer op de pan en laat de Boeuf nog 1 uur pruttelen. Verwijder dan het bouquet garni en de rozemarijn (als je ze nog terug kunt vinden) en breng eventueel nog op smaak met zout en peper.
Ik serveerde deze super-Boeuf B. met rosti - een combinatie die me erg goed bevallen is. Deze Bourguignon is een blijvertje, ook op alle andere dagen van de herfst en winter!

zaterdag 16 oktober 2010

Bill's basics: Chinese kool met oestersaus

Gisteren schreef ik over de gemarineerde varkenshaas in Chinese stijl uit het boek "Bill's basics" van de Australische kok Bill Granger. Dit lekkere haasje werd geserveerd met rijst en met Chinese kool - waarvoor Bill ook een recept geeft. Het is nogal simpel: Bill kookt de kool kort, roert een sausje van de ingredienten en giet dit over de kool. Ik heb het iets anders aangepakt, maar gebruikte wel dezelfde spullen:

1 kleine Chinese kool, buitenste bladen verwijderd en in dunne repen gesneden
2 eetlepels oestersaus
1 eetlepel + ½ theelepel arachide-olie
½ theelepel suiker
versgemalen zwarte peper

Doe de gesneden Chinese kool in een schaal en giet er kokend water over. Laat dit 3-5 minuten staan en giet het water dan goed af.
Verhit 1 eetlepel olie in een wok en roerbak de kool een paar minuten. Voeg dan de oestersaus, olie, suiker en peper toe en bak nog heel even mee. Serveer direct.

vrijdag 15 oktober 2010

Gemarineerde varkenshaas in Chinese stijl

Ik heb een zwak voor Bill Granger. Oke, hij grijnst te veel in zijn TV-programma's, maar dat schijnt van pure zenuwen te komen. Ik weiger hem daar op af te rekenen, want voor iemand zonder enige kook-opleiding heeft hij het toch maar een mooi eind geschopt. Goed lopende restaurants, goed bekeken programma's en goed verkochte boeken - ga er maar aan staan. Toen zijn nieuwste boek, "Bill's basics", vorige week verscheen, was ik er als de kippen bij om er iets moois uit te koken. Ik koos voor dit gerecht in Chinese stijl en dat beviel zo goed, dat ik zeker nog meer recepten uit het boek ga maken!

2 eetlepels hoisinsaus
2 eetlepels honing
1 theelepel sesamolie
2 eetlepels sojasaus
½ theelepel vijfkruidenpoeder
3 tenen knoflook, fijngehakt
1 eetlepel bruine basterdsuiker
1 varkenshaas van ca. 400 gr
gebakken uitjes (eventueel)

Vermeng de hoisinsaus, de honing, de sesamolie, de sojasaus, het vijfkruidenpoeder, de knoflook, de suiker en een snuf zwarte peper in een steelpannetje en verwarm dit circa 5 minuten op matig vuur (niet laten koken). Laat de saus dan afkoelen en smeer het vlees er mee in. Doe het vlees en de resterende saus in een ovenvaste schaal, dek de schaal af met aluminiumfolie of plastic folie en laat het geheel minimaal 2 uur marineren in de koelkast.
Verwarm oven tot 220 graden Celcius. Verwijder het folie en zet het varkensvlees 15-20 minuten in de oven. Zorg dat tussentijds de marinade nog een paar keer over het vlees geschept wordt. Haal het vlees uit de oven, laat het 10 minuten rusten (afgedekt met aluminiumfolie) en snijd het dan in plakken.
Serveer de varkenshaas en de saus met rijst, wat gebakken uitjes (Conimex) en Chinese kool (zie hiervoor het aparte stukje dat morgen zal verschijnen op dit blog).

woensdag 13 oktober 2010

Nigella's briljante spare ribs

Ik heb op deze plek al vaker m'n enthousiasme geventileerd over Nigella Lawson en vandaag ga ik dat nog eens dunnetjes over doen. Afgelopen weekend maakte ik namelijk een gerecht uit haar boek "Voor altijd zomer" dat ik al tientallen malen heb gemaakt en waarvoor het echt geen zomer hoeft te zijn. Nigella's spare ribs zijn namelijk het hele jaar door briljant. Punt.
Je hebt er rauwe en ongemarineerde spare ribs voor nodig. Dat klinkt logisch, maar je kunt spare ribs tegenwoordig bijna alleen nog maar voorgekookt en/of gemarineerd kopen. Bij een goede slager is het echter geen probleem, mits je ze een paar dagen van tevoren bestelt. Naast de spare ribs heb je ook een beetje tijd nodig. Niet dat het allemaal zo bewerkelijk is, maar je moet tijdig met dit recept beginnen. Het lekkerste worden de ribbetjes namelijk als je ze zo'n 24 uur marineert. Echt, het is de moeite waard...

16 varkensribben
Voor de marinade:
4 eetlepels rijstwijnazijn
3 eetlepels sojasaus
2 rode pepers, fijngehakt
stuk van 5 cm verse gemberwortel, in dunne plakjes
2 eetlepels vloeibare honing
2 steranijzen
1 kaneelstokje, in stukjes gebroken
1 theelepel sesamolie
2 eetlepels arachide-olie
4 lente-uien, in grove ringetjes
Om te bakken:
2 theelepels vijfkruidenpoeder
2 eetlepels vloeibare honing

Neem een grote plastic zak en stop hier de ribbetjes (losgesneden van elkaar) en alle ingredienten voor de dressing in. Knoop de zak dicht en vermeng alles goed. Laat dit minimaal 2 uur, maar het liefst zo'n 24 uur, marineren in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius. Doe de volledige inhoud van de plastic zak in een grote ovenschaal en dek deze strak af met aluminiumfolie. Zet de ovenschaal 1 uur in de oven (in deze tijd worden de spare ribs min of meer "gekookt" in het marinade-vocht).
Haal het folie eraf, schenk het vocht weg en strooi het vijfkruidenpoeder op het vlees en giet daarna de honing erover. Zet de schaal dan nog zo'n 35 minuten terug in de oven en keer de ribbetjes halverwege. Houd ze goed in de gaten, ze kunnen snel verbranden!
Garneer eventueel met lente-ui en rode peper, maar - naar goed Nigella-gebruik - daar was ik helaas te gulzig voor.

maandag 11 oktober 2010

Onverwacht lekker: Rijstsalade met gerookte kip en mosterddressing

De koopavondsalade van afgelopen week was een beetje een fantasie-rommeltje. Het was bedoeld om snel klaar te zijn, de restjes uit de koelkast op te ruimen en in ieder geval een beetje eetbaar te zijn - maar het zou geen salade worden die op dit blog zou schitteren. Een gerookte kipfilet die angstaanjagend dicht bij zijn THT-datum kwam, lente-uitjes waarvoor het woord "verlept" een compliment zou zijn en een rode paprika die er 2 weken eerder nog fris uitgezien had. Het plan was om er een Thaise dressing bij te maken, maar de vissaus bleek op en ik had ook geen limoenen in huis. Kortom: zo'n salade waarvan je niet teveel mocht verwachten.

De dressing werd uiteindelijk de mosterddressing uit Jamie Oliver's "The naked chef" en ik had m'n twijfels of zo'n dressing wel bij de andere ingredienten zou passen - maar hé, daarvoor had ik in ieder geval alle spullen in huis. Op de koopavond in de winkel nam ik dus zonder één enkele positieve verwachting een hap en toen... heeee... dat viel niet tegen! Sterker nog: dat was lekker. Het geheim: de gerookte kip, altijd en overal lekker!

50 gr (zilvervlies-)rijst
1 rode paprika, in kleine blokjes
4 lente-uitjes, in dunne ringetjes
3 worteltjes, in kleine blokjes
1 gerookte kipfilet, in blokjes
1 eetlepel Dijon-mosterd
1 eetlepel rode wijn-azijn
3 eetlepels olijfolie
zeezout en versgemalen peper

Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat afkoelen. Vermeng de koude rijst met de paprika, de lente-ui, de wortel en de kipfilet.
Schud of roer een dressing van de mosterd, de azijn, de olijfolie en zout en peper. Meng de dressing door de rijstsalade.

vrijdag 8 oktober 2010

Kipragout met broccoli

Zo, vandaag laat ik m'n politiek correcte stokpaardje mooi op stal. Ik mag graag doordrammen over hoeveel zout, suiker, kunstmatige stoffen en allerlei andere enge E-nummers in zakjes en pakjes zitten, maar vandaag houd ik m'n mond. Want laat ik eerlijk zijn: ook in mijn keuken wordt er natuurlijk wel eens een kant-en-klaar-potje gebruikt. Hallo, ik ben ook maar een mens! Met slechts 2 handen en beperkte tijd.
Dus: voor diegenen die graag zelf kipragout willen maken - leef je uit, ik zal je niet tegenhouden. Voor alle anderen: gebruik een blikje kant-en-klare kipragout, bij voorbeeld van Unox. Zo veel eenvoudiger en sneller.

Voor de goede orde: morgen ontken ik dit allemaal en ga ik lekker weer zeuren over de gevaren van aspartaam (om vervolgens toch een blikje Coca Cola light open te trekken als ik daar zin in heb....).

1 grote stronk broccoli, in roosjes
2 kipfilets, circa 350 gr, in stukjes
125 ml creme fraiche (light)
1 blikje kipragout
1 theelepel currypoeder (bv. curry madras)
75 gr geraspte oude kaas of Parmezaanse kaas
zeezout en versgemalen zwarte peper

Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius.
Kook de broccoliroosjes circa 5 minuten in gezouten water. Giet ze af en doe de roosjes in een grote ovenschaal.
Roerbak de kipstukjes kort, tot ze gaar zijn en schud ze dan bovenop de broccoli in de ovenschaal.
Roer de kipragout, creme fraiche en curry madras door elkaar en voeg naar smaak zout en peper toe. Smeer dit ragout-mengsel over de broccoli en kipstukjes. Strooi de geraspte kaas erover.
Zet de schaal zo'n 30 minuten in de oven en serveer met (zilvervlies)rijst.

woensdag 6 oktober 2010

Spaghetti met wodka

Tja, en dan zijn er dus ook van die dagen waarop je geen zin, geen tijd en geen inspiratie hebt. Tenminste, in mijn leven komen die dagen wel eens voor. Dan kan het best zo zijn dat ik met veel enthousiasme een kookboekenwinkel run, maar bij thuiskomst wil ik soms gewoon alleen maar... niks. Hoe aangenaam is het dan als je kunt terugvallen op een extreem simpel, snel en toch smakelijk pastagerecht... Prettige bijkomstigheid: één van mijn favoriete alcoholische dranken mag ook meedoen!
Het recept komt uit "Het grote pasta kookboek" en een kleine waarschuwing is op z'n plaats: giet vooral het vet van de uitgebakken spekjes goed af en laat de spekjes even drogen op keukenpapier. De combinatie van spekvet, boter en slagroom zou het geheel anders te vet (in ieder geval naar mijn smaak) maken.

300 gr spaghetti
125 gr gerookte spekblokjes
200 ml slagroom
1 borrelglaasje wodka
30 gr boter
zeezout en versgemalen peper

Kook de spaghetti in een ruime hoeveelheid gezouten water, conform de aanwijzingen op de verpakking.
Smelt de boter in een koekenpan en roer de slagroom, het zout en de peper erdoor. Laat dit even flink inkoken. [Note: ik gebruikte sojaroom en dat ging ook prima]
Bak in een andere koekenpan de spekblokjes krokant, giet het vet af en laat de blokjes even uitlekken op keukenpapier. Doe de blokjes dan terug in de pan, voeg de wodka toe en laat de wodka inkoken (tot het vrijwel verdampt is). Meng dan de spekjes door de room en giet de spekjes-roomsaus over de spaghetti.

maandag 4 oktober 2010

Gegratineerde pompoen met Sonsbeek-paddenstoelen en salie

Edwin van EdsKitchen is sinds enige tijd een verwoed verzamelaar van paddenstoelen. Hij weet de eetbare soorten goed te vinden en in zijn voortuin, het Sonsbeek-park in Arnhem, heeft hij al diverse succesvolle zoektochten ondernomen. Afgelopen week was hij zo vriendelijk om wat paddenstoelen te verzamelen voor mij. De buit: eekhoorntjesbrood (ja, regelrechte porcini!), parelstuifzwammen en paarse amethistzwammen. Geweldig! Omdat ik ook nog een pompoen had liggen (gekocht bij Willem & Drees op de Smaakmarkt), ging ik op zoek naar een recept waarin dit allemaal gecombineerd kon worden. Dat lukte: dit recept komt uit "Bos op je bord" van Ria Loohuizen. Het werd geweldig...

1 kg pompoen, geschild en zaden verwijderd, in blokjes van circa 2½ cm
500 gr gemengde paddenstoelen, in plakjes gesneden of stukjes gescheurd
3 eetlepels olijfolie
2 teentjes knoflook, fijngehakt
blaadjes van circa 10 takjes salie, eventueel fijner gesneden
125 ml creme fraiche
scheutje melk
50 geraspte oude kaas
zeezout en versgemalen peper

Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius. Meng in een grote ovenschaal de pompoenstukjes, paddenstoelen, salie, knoflook, olijfolie, zout en peper. Zet de schaal in de oven en rooster de groenten circa 40 minuten. Haal de schaal dan uit de oven en verhoog de temperatuur tot 220 graden Celcius.
Klop de creme fraiche los met een scheutje melk en giet dit over de groenten. Strooi de geraspte kaas erover en zet de ovenschaal nog circa 20 minuten in de oven tot de bovenkant goudgeel is. Strooi er wat verse salieblaadjes over en serveer de pompoen met tagliatelle.
Ik vond het goddelijk...

zaterdag 2 oktober 2010

Hollandse appelkoek

Gewoon is niet goed genoeg. Dat merk ik vaak genoeg in de winkel en dat lees ik ook vooral op Internet. De chocolade die bij Cook & Book verkocht wordt (met 77% resp. 88% cacao) kan niet meedoen met de merken die 99% cacaobestanddeel bevatten (in hoeverre is dat nog eetbaar?). Olijfolie is te simpel, arganolie - dat moet je hebben. En als je dan toch in Noord-Afrika vertoeft (daar groeit de arganboom), ga dan ook maar meteen voor de chocolade met kamelenmelk (blijkbaar mag melkchocolade wel als er kamelen in het spel zijn). Arabica koffiebonen leggen het af tegen de kopi luwak bonen - koffiebonen die worden teruggevonden in de uitwerpselen van de civet kat in Indonesie en waarvan de duurste en meest exclusieve koffie ter wereld wordt gemaakt.
Poehpoeh.

Als mensen aan mij vragen wat ik het liefste eet, is mijn vaste antwoord: "Boerenkool!". Het is waar en het is gedeeltelijk ook een reactie op alle hoe-verder-weg-hoe-beter-producten. Ik houd enorm van de Hollandse keuken en vind dan ook dat deze zeer onterecht ondergewaardeerd is. Lang leve de terugkeer van de vergeten groenten en de hernieuwde interesse in streekproducten!
Vandaag een recept voor een typische Hollandse appeltaart, waarin eveneens typisch Nederlandse speculaas wordt gebruikt. De koek, met een vrij grove structuur vanwege de geraspte appels, kwam niet helemaal ongeschonden uit de vorm (beter invetten!), maar neem van mij aan dat de smaak super was!

Het recept komt uit het boekje "Appeltaart" van Jasmin Schults en Anaisa Bruchner.

200 gr speculaas (of eventueel gemberkoekjes)
mespuntje kaneel
rasp van ½ citroen
4 eieren, eigeel en eiwit gescheiden
4 eetlepels suiker
4 grote appels (bv. Elstar), geschild en geraspt
poedersuiker

Gebruik hiervoor een tulband- of een taartvorm met een doorsnede van 24 cm. Vet de vorm goed in (!) en bestuif hem met een eetlepel bloem. Schud de overtollige bloem eruit. Verwam de oven voor op 180 graden Celcius.
Klop de eiwitten en 1 eetlepel suiker in een vetvrije schaal (of keukenmachine, dan is het handig om dit als stap 1 te doen) tot ze goed stijf zijn. Zet even opzij tot gebruik.
In dezelfde keukenmachine kan nu stap 2 uitgevoerd worden: het fijnmalen van de speculaasjes. Vermeng de kaneel en de citroenrasp met de speculaaskruimels en zet dit eveneens tot gebruik opzij.
Tenslotte wordt de keukenmachine gebruikt (eventueel eerst even schoonmaken) om de eigelen en 3 eetlepels suiker luchtig en zachtgeel te kloppen. Meng hier de speculaaskruimels en de geraspte appels doorheen. Schep daarna voorzichtig de eiwitten door het speculaas-appelmengsel en vul de bakvorm ermee.
Bak de appelkoek circa 45 minuten in de oven tot de koek gaar en goudgeel is. Laat de koek afkoelen en bestrooi eventueel met poedersuiker.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...