Witte bonen met ontbijtspek en ahornsiroop

Steek je vinger op als je wel eens naar “Masterchef Australia” kijkt!

[vingertje in de lucht]

Voor mijn mede-kijkers is dit een overbodige mededeling, maar één van de juryleden Down Under is Matt Preston, restaurantcriticus van beroep. Immer onberispelijk gekleed, altijd met pochet en/of sjaaltje, en iemand die duidelijk gewend is om vrijwel dagelijks op het allerhoogste niveau te dineren.

Dat beeld vervaagt al een beetje als je hem op Twitter volgt (want: dan blijkt hij gewoon te voetballen en zit z’n haar op foto’s wel eens heel raar door de war). Matt blijkt uiteindelijk echter definitief een normaal mens als je zijn nieuwe kookboek bekijkt: 100 heerlijke, eenvoudige home-made (familie)gerechten. Niks geen frivole liflafjes, gewoon lekker! Ik was al fan, maar nu helemaal!

Dit recept komt uit “Matt Preston’s 100 beste recepten” (Kosmos Uitgevers, verkrijgbaar in de winkel).

Voor 3 personen:

1 eetlepel olijfolie
125 gr spekreepjes
1 kleine ui, in dunne ringen
400 gr tomatenblokjes (blik)
½ eetlepel bruine basterdsuiker
40 ml ahornsiroop
1 eetlepel worcestersaus
2 blikken à 400 gr witte bonen (of cannelinibonen), afgespoeld en uitgelekt
250 gr champignons, in grote stukken
1 laurierblaadje
250 ml water
1 eetlepel rietsuiker
3 eieren
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Verwarm de oven voor op 160 graden Celsius.
Neem een zware, ovenbestendige pan (met goed passend deksel), verhit hierin de olie en bak de spekreepjes en de ui ongeveer 5 minuten. Voeg de tomatenblokjes, de basterdsuiker, de ahornsiroop en de worcestersaus toe en roer goed door.
Voeg vervolgens de witte bonen, de champignons, het laurierblaadje, het water en zout en peper naar smaak toe. Breng het geheel aan de kook, dek de pan goed af en zet deze 1½ uur in de oven. Verwijder dan het deksel (of het folie, dat kun je ook gebruiken) en strooi de rietsuiker over de bonen. Zet de pan onafgedekt nog 30 minuten terug in de oven. Ongeveer 10 minuten voor het einde van de kooktijd kun je de eieren voorzichtig in de pan breken. Zet het geheel daarna nog 10 minuten terug in de oven tot de eieren goed gaar zijn.

Reuzen-kaasscone

Ik zit (weer eens) in een Nigel Slater-fase. Op het nachtkastje ligt “Kitchen diaries II” en ik smul weer van de sappige beschrijvingen van hetgeen Nigel gedurende een jaar eet en kookt. Hoewel ik pas bij de maand maart ben, kent het boek al diverse ezelsoren van pagina’s met recepten die ik absoluut moet gaan maken.

Het onderstaande recept is weliswaar van Nigel Slater, maar ik plukte het van de BBC-website, nadat ik een oude aflevering van één van zijn programma’s gezien had. In die aflevering maakt hij namelijk een grote hartige scone, waarin diverse restjes kaas werden verwerkt. Een puike oplossing om alle rondslingerende kaasresten op te maken.
Zorg wel dat je in ieder geval één echt sterke, vrij dominante kaas gebruikt – omdat anders het geheel misschien wat flauw is. Een sterke blauwe kaas is daarvoor perfect, maar ook mijn blokjes Old Amsterdam deden hun werk voortreffelijk!

Voor 1 reuzen-scone:

450 gr (tarwe)bloem
4 theelepels bakpoeder
85 gr koude roomboter, in kleine blokjes
350 ml melk
250 gr kaasrestjes, in kleine blokjes + wat extra geraspte kaas voor bovenop de scone

Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius.

Zeef de bloem en het bakpoeder boven een grote kom en wrijf de boter er met je vingers doorheen – tot er een textuur ontstaat die lijkt op grove broodkruimels.
Giet de melk erbij en roer met een houten lepel door het deeg. Doe de kaas erbij en kneed dit (gewoon met je handen) door, zodat de kaasblokjes goed door het deeg verspreid zijn. Vorm een grote ronde bal van het deeg en leg deze op een bakplaat (waarop je bakpapier hebt gelegd). Druk er met je platte hand op, zodat het wat minder rond is en bestrijk met wat extra melk. Strooi vervolgens de geraspte kaas erover en maak met een scherp mes een kruis in de ongebakken scone.
Bak de scone ongeveer 30 minuten in de oven en eet ‘m bij voorkeur warm. Heerlijk om zo te eten, maar nog lekkerder met een beetje chutney (bijvoorbeeld groene tomatenchutney) erop!

Gestoofde kip in spinazie-pindasaus

Best een begrijpelijk titel, hè? Ik denk toch dat een mens zich daar iets bij kan voorstellen. Dit geheel in tegenstelling tot de officiële benaming: Kip cacahuete. U zei?

Dit recept komt uit een Belgisch boekje (een heel leuk boekje trouwens: “Njam / Soepen en stoofpotjes”, verkrijgbaar in de winkel) en daar heet het dus zo. Even een snelle actie op Google levert al snel het antwoord op: “cacahuete” is een oorspronkelijk Spaans woord (ook in het Frans gebruikt), dat “aardnoot” betekent. Pindasaus, ik zei het al.

Zoals hier te verwachten valt, is het in het geheel niet ingewikkeld om te maken. Je kunt een hele kip gebruiken (die je dan in stukken hakt), of 4 kippenpoten zoals ik deed. Geef mij namelijk een groot mes en er vloeit met zekerheid bloed. Dan dus beter kippenpoten kopen…

Voor 4 personen:

250 gr pindakaas
4 kippenpoten
1 theelepel paprikapoeder
2 eetlepels zonnebloemolie
1 (rode) ui, fijngesnipperd
2 teentjes knoflook, fijngehakt
1 rode paprika, in blokjes
100 ml ketjap manis
2 eetlepels ketchup
2 theelepels cayennepeper
250 gr spinazie, gewassen en uitgelekt
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Vermeng in de pindakaas met 200 ml lauw water in een kom. Bestrooi de kip met het paprikapoeder, zout en peper en wrijf de stukken er goed mee in.
Neem een grote braadpan en verhit hierin de olie. Braad de stukken kip even goed aan, zodat ze een mooi bruin kleurtje krijgen (eventueel in porties). Haal de kip uit de pan en houd warm onder aluminiumfolie.
Doe de ui, de knoflook en de paprika in de pan en fruit dit ongeveer 5 minuten. Doe de verdunde pindakaas, de ketjap manis, de ketchup, de cayennepeper en nog 100 ml water erbij en breng het geheel aan de kook.
Leg de stukken kip terug in de pan en laat alles ongeveer 30 minuten stoven met het deksel op de pan. Voeg uiteindelijk de spinazie toe en laat deze ongeveer 3 minuten meestoven.
Je kunt de kippenpoten in z'n geheel serveren of (zoals ik deze keer uitsloverig deed) met 2 vorken het vlees van de botten halen. Serveer met rijst.

Linzensalade met geroosterde tomaten en geitenkaas

Tot een jaar of tien geleden had ik nog nooit linzen gegeten. Of kikkererwten. Het idee stond me enorm tegen – dat kon niet lekker zijn!
Toen ging ik een dieet volgen (vergeet niet: dit speelde zich af in de dagen dat ik nog de discipline kon opbrengen voor zoiets) dat eigenlijk heel hip was: low-carb. Koolhydraten waren slechts in heel beperkte mate toegestaan. Er werd gezegd dat je trek naar koolhydraten na verloop van tijd zou verdwijnen. Misschien was ik de uitzondering op deze regel, want na 6 maanden was ik bereid om een moord te plegen voor een lekker knapperig brood – maar ik was er wel ruim 8 kilo mee afgevallen, zonder al te veel moeite te hebben gedaan.
Dit South Beach dieet (want daar heb ik het over) moedigde het eten van peulvruchten aan – deze bevatten weliswaar de nodige koolhydraten, maar het zijn zogenaamde ‘langzame’ koolhydraten. Langzame koolhydraten geven rustig en gestaag energie aan het lichaam, zonder het bloedsuikergehalte enorm te laten pieken – en dat is dus goed. Technisch verhaal, maar de bottom line is: ik waagde me aan de linzen en de kikkererwten…. en ik bleek ze enorm lekker te vinden!

Een aantal jaren en extra kilo’s later eet ik ze nog steeds met veel plezier, zoals in deze salade – gebaseerd op een recept uit “Granen, peulvruchten en zaden” (Good Cook Publishing, verkrijgbaar in de winkel).

Maaltijdsalade voor 2 personen:

12 kerstomaatjes, gehalveerd
1 volle theelepel aci biber salçasi (Turkse peperpuree) of harissa
3 eetlepels olijfolie
½ eetlepel fijne kristalsuiker
1 eetlepel witte balsamico of witte wijn azijn
1 volle eetlepel grove mosterd
3 eetlepels extra vergine olijfolie
200 gr linzen (ik gebruikte zwarte Beluga linzen), afgespoeld en uitgelekt (*)
1 sjalot, fijngesnipperd
6 plakjes ontbijtspek, in grove repen
2 eetlepels platte peterselie, fijngehakt
125 gr geitenkaas, in stukjes gebroken
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Doe de tomaten in een passende ovenschaal (met de snijvlakken omhoog). Vermeng de aci biber salçasi met de olijfolie en giet dit over de tomaten. Bestrooi met de suiker, wat zout en peper en vermeng goed (met je handen, maak er maar een gezellige kliederboel van). Rooster de tomaten ongeveer 35 minuten in de oven, tot ze licht zijn geslonken. Haal uit de oven en laat afkoelen buiten de koelkast.

 

Maak de dressing door de balsamico, de mosterd, de extra vergine olijfolie en wat zout en peper in een jampotje te doen. Draai het deksel erop en schud even goed.

Doe de linzen in een steelpannetje, giet er voldoende koud (ongezouten!) water bij en breng het geheel aan de kook. Laat 15-20 minuten koken en giet de linzen dan af. Verhit in de tussentijd een droge koekenpan en doe de sjalot en het spek erin. Bak dit even goed aan en voeg dan de linzen hieraan toe. Voeg eveneens de peterselie en de dressing toe en vermeng goed.
Schep de linzen in mooie schaaltjes en verdeel de tomaten en de stukjes geitenkaas erover. Bedruppel eventueel nog met een beetje extra vergine olijfolie en maal er wat verse peper overheen. Eet deze salade warm of op kamertemperatuur.

(*) Gebruik vooral een blik linzen (Bonduelle) als je daar zin in hebt (ik voel me daar nooit een seconde schuldig onder). Deze hoeven niet meer te koken, maar het is wel verstandig ze even te verwarmen, want dan nemen de linzen de dressing beter op.

Kokoscake met spekkoekkruiden

Laatst bakte ik een cake die nét een tikje anders was. Geen ingewikkeld gedoe; gewoon een standaard cakerecept met een paar dingen extra. In mijn geval voegde ik aan het normale cakebeslag wat geraspte kokos en spekkoekkruiden toe.

Spekkoekkruiden (kaneel, nootmuskaat, kruidnagel, kardemom) kun je kopen in een (Indonesische) toko, maar je kunt het ook prima vervangen door Chinees 5-kruidenpoeder (kaneel, steranijs, szechuanpeper, venkelzaad, kruidnagel). Het is dus niet exact hetzelfde, maar het komt heel aardig in de buurt.

Het basisrecept komt uit “Kook ook” (Inmerc Uitgevers, verkrijgbaar in de winkel).

Voor 1 cake (cakevorm ca. 22 cm):

200 gr zachte roomboter
200 gr zelfrijzend bakmeel
200 gr fijne tafelsuiker
¼ theelepel zout
4 eieren
3 eetlepels geraspte kokos
1 eetlepel spekkruiden (poeder)

Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius.
Bekleed de cakevorm met bakpapier. Je kunt ook de cakevorm invetten met boter en dan bestuiven met wat bakmeel (klop het overtollige meel er weer uit).
Doe de roomboter, de suiker en het zout in een beslagkom en klop dit ongeveer 10 minuten heel zorgvuldig door. Gebruik hiervoor een keukenmachine of een elektrische handmixer. Als de massa er licht en romig uitziet, kun je één voor één de eieren toevoegen. Zorg dat elk ei goed opgenomen is voordat je het volgende ei erbij doet.

Tot zover het standaard beslag. Voeg nu extra de kokos en de spekkoekkruiden toe en schep deze even goed door. Giet het beslag in de cakevorm en bak de cake 1¼ uur (75 minuten). Controleer met een satéprikker of de cake gaar is: steek de prikker erin – als de prikker er droog en schoon uitkomt, is de cake gaar.

Laat de cake 5 minuten afkoelen in de vorm, verwijder de cakevorm (en eventueel het bakpapier) en laat daarna verder afkoelen op een rooster.

Gebakken ham-aardappelen met ei en appelsalade

Ik ken m’n beperkingen. Dus: what was I thinking?
Er is nog nooit een fatsoenlijk gepocheerd ei door mij geproduceerd – ik heb zelfs nog nooit iets gemaakt dat daar zelfs maar bij in de búúrt kwam. Dus waarom dacht ik dat ik voor dit recept dat klusje wel even zou klaren? Laten we het maar op een vlaag van verstandsverbijstering houden.

Afijn, het is dus de bedoeling dat je voor dit recept een paar eitjes pocheert. In theorie (…) doe je dat zo: kokend water met een scheutje azijn erin, roer even goed door het water met een pollepel (zodat er een draaikolkje ontstaat), doe voorzichtig het ei in het water, gebruik de pollepel om eventueel weglopende ‘draden’ weer op het juiste spoor te brengen, kook ongeveer 3 minuten en klaar is het! In theorie dus.
In mijn werkelijkheid vliegt zo’n ei dan alle kanten op en kun je na 3 minuten allerlei losse stukjes ei uit het water gaan vissen. Dat gebeurde dus ook deze keer weer en daarom heb ik het nu officieel opgegeven met de draaikolk-methode. Ik heb nog één hoop: dat de soeplepel-techniek wel werkt. In theorie (…) werkt die zo: kokend water met een scheutje azijn erin, doe het ei in een soeplepel en laat de soeplepel voorzichtig in het water zakken, kook ongeveer 3 minuten en klaar is het! Deze theorie moet nog in de praktijk getest worden, maar sorry: voorlopig ben ik even helemaal klaar met gepocheerde eieren!

Dit recept komt van de website van Jamie Oliver.

Voor 2 personen:

1 + 1½ eetlepel olijfolie
6 plakken ontbijtspek, in brede repen gesneden
2 plakken schouderham, in brede repen gesneden
500 gr aardappelen, in kleine blokjes van 1 x 1 cm
scheutje witte wijn azijn
2 eieren (supervers!)
75 gr rucola
1 appel, in dunne plakjes
sap van ½ citroen

Neem een grote koekenpan en verwarm hierin 1 eetlepel olijfolie. Bak het spek, de ham en de aardappelen op matig-hoog vuur gedurende ongeveer 12 minuten – tot de aardappelen goudkleurig en gaar zijn.

Breng in de tussentijd een ruime hoeveelheid water aan de kook in een andere pan en voeg de azijn er aan toe. Pocheer de eieren in het water.
Doe de rucola en de appelplakjes in een kom, strooi er wat zout en peper over en giet het citroensap en een flinke scheut olijfolie erbij. Gebruik je handen om alles even goed te vermengen.
Verdeel de aardappelen over 2 borden, leg op elk bord een gepocheerd ei en stapel de salade er bovenop.