Ik ben geen liefhebber van amandelen. Alle noten mogen me gestolen worden. Van hele amandelen gruwel ik (al slik ik ze dapper door als ze voor m’n neus gezet worden), gemalen amandelen zijn zo-zo. Laat me niet uitleggen waarom ik amandelspijs en macarons wél lekker vind, dat begrijp ik zelf ook niet. Dus waarom viel mijn oog op dit recept?
Misschien omdat ik tahini (*) (of: tahin – sesampasta) heerlijk
vind en het een spannend idee leek om hier koekjes mee te bakken. Ik begon met
de nodige reserves aan dit experiment, want ja… die amandelen… Maar mensen:
negeer al m’n woorden, want deze koekjes zijn fantastisch! Perfect van smaak
(de amandel overheerst niet en de tahini trouwens ook niet), tikje bros en
toch van binnen een beetje chewy… Geweldig!
Voor
ongeveer 35 koekjes:
140 gr patentbloem140 gr tarwebloem
70 gr gemalen amandelen
150 gr koude (ongezouten) roomboter, in blokjes
150 gr fijne kristalsuiker
1 theelepel vanillepasta (of: vanille-extract)
1 afgestreken theelepel espressopoeder (**)
snufje tafelzout
2-3 eetlepels water
200 gr tahini
Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius en bekleed je
bakplaat met bakpapier.
Mix (met een keukenmachine of met een elektrische mixer) de
patentbloem, de tarwebloem, de amandelen, de boter, de suiker, de vanillepasta
en het zout door elkaar tot een kruimelig deeg is ontstaan. Voeg het water en
de tahini toe en mix opnieuw tot een glad deeg is ontstaan. Kneed nog heel even
met de hand door en vorm dan kleine balletjes (ongeveer ter grootte van een
walnoot) van het deeg. Leg de balletjes op de bakplaat en druk ze met je
vingers een beetje in.Bak de koekjes ongeveer 14 minuten in de oven, tot ze lichtbruin zijn.
(*) In het recept van David Lebovitz wordt rauwe tahini gebruikt, maar ik nam de normale variant.
(**) Dit kun je ook weglaten, of vervangen door kaneelpoeder
of gemalen kardemom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten