Geroosterde paprikasalade

Bij warm (nee, heet!) weer horen geen lange, uitgebreide recepten. Je wilt immers niet eindeloos in een (waarschijnlijk bloedhete) keuken staan. Een recept met gerookte paprika’s ligt dan wellicht niet helemaal voor de hand – want eh, hallo… paprika’s roosteren? Boven een gaspit? Dat doen we dus niet!

Dat doen we zeker niet, want deze paprika’s roosteren we in de oven (persoonlijk doe ik dat altijd, want ik kook niet op gas). Je legt ze de oven, verlaat de keuken, draait ze na 10 minuten om, verlaat de keuken opnieuw, haalt ze uit de oven en hup, weer de keuken uit. Moet lukken, toch? Zelfs bij temperaturen boven de 30 graden Celsius.

Dit recept komt uit “Melk & dadels” van Nadia Zerouali (Rose Stories).

 

Ingrediënten:

5 rode paprika’s

1 rood Spaans pepertje, zaadlijsten verwijderd, fijngehakt

2 teentjes knoflook, fijngehakt

olijfolie

1 theelepel (gerookt) paprikapoeder

1 theelepel komijnpoeder

(zee)zout en versgemalen zwarte peper

 

Verwarm de oven voor op 225 of 250 graden Celsius (de hoogste stand van de je oven). Leg de paprika’s in zijn geheel op een rooster en schuif ze in de oven. Draai ze na 10 minuten om en zet de paprika's voor opnieuw 10-15 minuten terug in de oven. Doe dan de paprika’s in een schaal en dek deze goed af met plastic folie. Laat 30 minuten staan. Daarna kun je zonder problemen de velletjes verwijderen. Verwijder ook de zaadlijsten en snijd de geroosterde paprika in reepjes. (*)

Verhit een scheut olijfolie in een koekenpan en bak hierin de paprika’s, het pepertje en de knoflook. Doe dit op een matig vuurtje. Doe het paprikapoeder en het komijnpoeder (en zout en peper naar smaak) erbij en laat z’n 10 minuten zachtjes pruttelen.

Deze salade is heerlijk als bijgerecht of als borrelhap, maar ook érg lekker door pasta of couscous.

(*) Er is natuurlijk helemaal niets of niemand die je tegenhoudt om paprika’s boven een gasvlam of op de barbecue te roosteren. Sterker: dit is alleen maar aan te bevelen. De paprika’s verkleuren dan namelijk veel meer en echt waar: die kleine stukjes zwarte schil (die toch altijd achterblijven) geven waanzinnig veel smaak!