Het schrijven van dit stukje valt me zwaar. Mijn vorige
blogpost dateert van vrijdag 22 april – en toen ik deze aan het einde van die
ochtend online zette, kon ik nog niet vermoeden dat ik een paar uur later een
telefoontje zou krijgen waarin het overlijden van mijn moeder werd gemeld.
Sindsdien is de wereld niet meer dezelfde.
Mijn moeder bracht me de liefde voor eten & drinken,
koken & bakken bij. Zij drukte zich uit door het eten dat ze klaar maakte
en deed niets liever dan mensen voeden. Zoals m’n nichtje het treffend
beschreef: als de schaal leeg was, maakte ze zich zorgen dat ze te weinig
gekookt had en als de schaal niet leeg was, maakte ze zich zorgen dat het niet
lekker was. Het was áltijd lekker…
De laatste weken stond m’n hoofd niet naar eten en al helemaal
niet naar koken. Begin deze week deed ik echter een poging om weer wat
normaliteit aan te brengen door het maken van een grote pan nasi goreng. En
gisteren kookte ik voor het eerst weer eens een nieuw gerecht. Een gerecht dat
niet ingewikkeld was en niet veel tijd in beslag nam en wel heel lekker was –
kortom: een prima gerecht om er weer “in” te komen. Omdat m’n moeder dat zo zou
hebben gewild.
Enkele maanden geleden werd ik door een klant al
geattendeerd op dit recept uit “De zilveren lepel / Pasta” (Uitgeverij Van Dishoeck). Hij leverde ook de waardevolle tip om extra tomatenpuree toe te
voegen; voor smaak, maar ook voor het bereiken van de gewenste roze kleur.
Voor
2 personen:
25 gr roomboter
2 eetlepels olijfolie
1 ui, in dunne halve ringen
1 teentje knoflook, geraspt
100 gr (blik)tomaten, fijn gesneden (*)
1 klein blikje tomatenpuree (70 gr)
100 gr gerookte zalm, in reepjes
200 ml droge witte wijn
2 eetlepels slagroom / kookroom
1 theelepel verse tijm, fijngehakt
250 gr verse taglierini
1 eetlepel verse bieslook, fijngehakt
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper
(*) Ik gebruikte passata, aangevuld met wat kerstomaatjes
die nog in de koelkast lagen. Bij gebruik van passata wordt de kleur van de
saus meer rood dan roze.
Neem een stevige koekenpan, smelt hierin de boter met de
olijfolie op laag vuur en fruit de ui en knoflook (ongeveer 5 minuten). Voeg de
tomaten, tomatenpuree, de zalmreepjes en de wijn toe en laat het geheel zo’n 10
minuten zachtjes pruttelen. Roer er tenslotte de room, de tijm en zout en peper
naar smaak door.
Kook in de tussentijd de verse taglierini in een pan met
ruim (gezouten) water. Na ongeveer 3 minuten is de verse pasta al (beet)gaar.
Giet de pasta af en doe ze dan in de koekenpan bij de saus. Roer een paar
minuten door, bestrooi met de bieslook en serveer direct.
Mijn deelneming en veel sterkte. Ik kom hier af en toe kijken en reageer normaal nooit, maar nu vind ik het wel zo gepast. Mijn moeder is in september 2014 overleden aan kanker. Het leven gaat verder, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn.
BeantwoordenVerwijderenDank je, AnLisa. Inderdaad: niets is meer hetzelfde. M'n enthousiasme voor koken is nog steeds nihil, maar ik doe m'n best om snel weer een nieuw recept te posten.
Verwijderen