Mandarijnencake

Een tijdje geleden zag ik een oeroude Nigella-aflevering op TV en sindsdien liet het me niet meer los. Dat moest ik ook maken: een clementine cake! Doodsimpel, maar fascinerend en op de één of andere manier erg Brits. Enig speurwerk leverde al snel op dat dit een recept uit "Hoe te eten" betrof.

Afgelopen weekend ging ik aan de slag: de mandarijnen werden gekookt, de amandelen fijngemalen en de cake werd prima (nou ja, een beetje donker - maar donkerbruin is niet zwart!). Toch kon het mij allemaal niet zo bekoren, maar dat schrijf ik volledig toe aan mijn amandel-fobie. De testproevers (die geen last hebben van deze afwijking) verzekerden mij allemaal dat-ie erg lekker was. Mooi. Toch ga ik deze cake nog een keertje maken met zelfrijzend bakmeel, dan ben ik ook weer blij.

In de tussentijd volgt hier het originele recept:

4 tot 5 mandarijnen (totaalgewicht 375 gr)
6 eieren
225 gr suiker
250 gr gemalen amandelen
1 opgehoopte theelepel bakpoeder

Doe de mandarijnen in een pan met koud water. Breng het water aan de kook en laat de mandarijnen zo'n 2 uur zachtjes koken. Haal ze daarna uit het water, laat ze afkoelen en doe ze dan in de keukenmachine. Maal ze fijn (hoe fijn exact, dat mag je zelf beslissen - en ja, de mandarijn gaat er met huid, haar en schil in). Voeg dan de eieren, de suiker, de amandelen en het bakpoeder toe (eveneens in de keukenmachine) en meng door elkaar.

Giet het beslag (het is vloeibaar) in een beklede cakevorm of een springvorm met een doorsnede van 21 cm en zet de cake in de voorverwarmde oven (190 graden Celcius). Dek na circa 35 minuten baktijd de cake af met bakpapier of aluminiumfolie (anders wordt-ie echt donkerzwart) en zet hem dan nog zo'n 25 minuten terug in de oven. Na de totale baktijd van 1 uur is de cake in principe gaar, maar controleer dit door voor de zekerheid even een satéprikker in cake te prikken. Komt de prikker er droog uit, dan is de cake gaar. Laat de cake afkoelen en haal hem pas uit de vorm als hij volledig koud is.