Pasta met raapsteeltjes en ricotta

Hoewel de regen op dit moment gestaag naar beneden komt, schijnt het dit weekend ruim 20 graden Celcius te worden en is de lente echt begonnen! Dat is ook te merken aan het aanbod bij de groenteman: de eerste rabarber is gesignaleerd en sinds een paar weken heeft hij ook raapsteeltjes.
Raapsteeltjes schijnen onder de "vergeten groenten" te vallen, tegenwoordig ook bekend als "hervonden groenten". Dat zal best kloppen, maar - voor mij - zijn raapsteeltjes nooit vergeten, laat staan hervonden. Ze zijn er alleen maar heel kort. Des te meer reden om er snel van te gaan smullen!

Vorig jaar maakte ik de raapsteeltjes klaar op de traditionele wijze: in een stamppotje. Heerlijk, maar dit keer wilde ik een andere aanpak. Die vond ik in "Wilde venkel & rabarber" van C. Zeevat en A. Withagen (Uitgeverij Van Dishoeck).

Voor 2 á 3 personen:

150 gr pasta naar keuze (ik gebruikte tagliatelle)
1 teentje knoflook, fijngehakt
1 eetlepel olijfolie
1 flinke bos raapsteeltjes (ca. 400 gr), goed gewassen en in grove stukken gehakt
sap en rasp van ½ citroen
4 flinke eetlepels ricotta
1 klein handje geraspte Parmezaanse kaas
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking in ruim kokend, gezouten water. Giet de pasta af, bewaar het kookvocht en houd de pasta warm tot gebruik.

Bak de knoflook kort in de olijfolie op laag vuur (de knoflook mag namelijk niet bruin worden) en voeg dan de raapsteeltjes eraan toe. Zet het vuur hoger, doe er een paar eetlepels van het pastakookvocht bij en laat de raapsteeltjes een paar minuten stoven (het geheel zal slinken). Voeg de citroenrasp en het citroensap toe, evenals de ricotta en breng op smaak met zout en peper. Doe de raapsteeltjes bij de pasta en roer goed door. Voeg eventueel nog wat kookvocht toe als het geheel te droog wordt (maar bij mij was dat niet nodig). Strooi de Parmezaanse kaas erover en serveer direct.