Om de één of andere reden was voor mij het maken van meringue een griezelige actie. Net zoals ik een mentaal probleempje met gist had (is nu voorbij), bleken ook stijfgeslagen eiwitten een onoverkomelijk dilemma. Vraag me niet waarom - ik snap het ook niet. Bovendien was het best lastig in verband met mijn stellige voornemen om ooit nog eens zelf macarons te gaan maken (ieder zichzelf respecterende foodie maakt die dingen tegenwoordig, toch?). Nou, die macarons zijn er nog niet, maar met mijn goed gelukte schuimgebak ben ik al een eind op weg.
Dit is een recept voor "koude" meringue, omdat je gebruik maakt van gewone suiker in plaats van gesmolten suiker (die dus "warme" meringue wordt genoemd). Het recept komt uit "Desserts" van James Martin.
Ingredienten:250 gr fijne kristalsuiker
6 grote eiwitten
Verwarm de oven voor tot 140 graden Celcius. Bekleed een bakplaat met een vel bakpapier of een bakmatje.
Doe de eiwitten in een grote, schone kom en klop met een electrische mixer 2 minuten op lage snelheid, tot het eiwit schuimig is. Zet de mixer op de middelste snelheidsstand en mix het eiwit tot er stijve pieken ontstaan. Zet de mixer op de hoogste snelheidsstand en voeg lepel voor lepel de suiker toe, zodat het een stijf en glanzend mengsel wordt.
Schep het meringuemengsel op de bakplaat, schuif deze midden in de oven en bak het 1 uur. Schakel de oven uit en laat de meringue verder indrogen tot hij volledig is afgekoeld.
En nu iets heel raars: zo simpel als het lijkt, zo simpel is het ook (!). Ik maakte het schuimgebak 's avonds en heb de meringue de hele nacht in de uitgeschakelde oven laten staan. 's Ochtends trof ik een perfecte (nou ja, echt goede) meringue aan. Het zou nog leuker zijn geweest als ik een spuitzak had gehad om mooie kleine schuimpjes te spuiten, maar helaas... Dat is dan dus de missie voor de volgende keer en daarna... macarons?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten